BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Aktualne poglądy
Leki jako czynnik indukujący i zaostrzający łuszczycę
Dr hab. med. Anna Lis-Święty
Ważną rolę w wyzwalaniu i zaostrzaniu objawów łuszczycy odgrywają leki. Przyjmuje się, że wysoce prawdopodobny związek przyczynowy pomiędzy lekami i działaniem promującym łuszczycę dotyczy stosowania β-adrenolityków, soli litu, leków przeciwmalarycznych, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, tetracyklin, inhibitorów konwertazy angiotensyny i interferonów. Ostatnie doniesienia wskazują także na związek z leczeniem przeciwciałami monoklonalnymi i drobnocząsteczkowymi substancjami ukierunkowanymi na cel molekularny stosowanymi w chorobach autoimmunizacyjnych i w onkologii. O ile to możliwe, lek wywołujący powinien być wycofany. Terapię łuszczycy polekowej prowadzi się według ogólnie przyjętych rekomendacji.
Łuszczyca jest przewlekłą chorobą zapalną skóry z udziałem mechanizmów autoimmunizacyjnych, której ujawnienie się jest związane z czynnikami genetycznymi i środowiskowymi. Na przebieg choroby wpływają:
- infekcje,
- stres,
- wskaźnik masy ciała (body mass index – BMI),
- zaburzenia endokrynologiczne,
- spożywanie alkoholu,
- palenie tytoniu,
- leki.
Problem indukcji lub zaostrzenia łuszczycy przez leki jest szczególnie istotny ze względu na częstą potrzebę stosowania farmakoterapii z powodu współistniejących schorzeń. Stany chorobowe klasycznie związane z łuszczycą to:
- łuszczycowe zapalenie stawów,
- choroba Leśniowskiego-Crohna,
- zaburzenia psychiczne,
- zapalenie błony naczyniowej oka.[1,2]
W ostatnich latach zwraca się szczególną uwagę na często towarzyszący zespół metaboliczny lub jego składowe:
- otyłość,
- insulinooporność,
- cukrzycę typu 2,
- nadciśnienie tętnicze,
- dyslipidemię.[3]
U pacjentów stwierdza się częstsze występowanie miażdżycy i incydentów sercowo-naczyniowych: chorobę niedokrwienną serca, zakrzepowe zapalenie żył i inne powikłania zakrzepowo-zatorowe.[4]
Nowsze dane wskazują na zwiększone ryzyko współistnienia:
- celiakii,
- niealkoholowego stłuszczenia wątroby (non-alcoholic fatty liver disease – NAFLD),
- zaburzeń erekcji,
- stwardnienia rozsianego.[3,5]
Badanie przeprowadzone w Niemczech obejmujące 1203 chorych hospitalizowanych z powodu ciężkiej łuszczycy wykazało, że badani znacząco częściej wymagali stosowania różnych leków w porównaniu z ogólną populacją.[6] Do leków tych zaliczały się: inhib...
Łuszczyca związana z reakcją polekową obejmuje szerokie spektrum zmian klinicznych od łuszczycy plackowatej po ciężką erytrodermię. Może się manifestować jako łuszczyca krostkowa dłoni i stóp lub łuszczyca krostkowa uogólniona. Zajęte mogą być pły...
