BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Standardy
Postępy w leczeniu insulinami bazalnymi
Prof. dr hab. med. Małgorzata Szelachowska
Pomimo upływu prawie 80 lat nadal poszukiwana jest idealna insulina bazalna. Ostatnie dziesięciolecie jest tego dobrym przykładem. W ciągu tych lat opracowano nowe preparaty insulin, nie wszystkie jeszcze dostępne na rynku: glargina U300, degludek, PEG-ylowana insulina lispro (LY2605541), insuliny biopodobne, połączenie insuliny bazalnej degludek z insuliną aspart oraz insuliny degludek z liraglutydem czy glarginy z liksyzenatydem.
Insulina glargina U300
Długodziałający analog insuliny ludzkiej – glargina U300 (300U/ml), tak jak klasyczna insulina glargina (100U/ml), wytwarzana jest metodą rekombinacji DNA w komórkach Escherichia coli. Cząsteczka jest identyczna jak klasycznej glarginy. W porównaniu z insuliną ludzką występuje tu zamiana w pozycji 21 łańcucha A insuliny kwasu asparaginowego na glicynę oraz dodanie w pozycji 31 i 32 łańcucha B argininy (GlyA21ArgB31BrgB32). Ta budowa cząsteczki wpływa na bardziej stabilną strukturę heksameru.
Glargina słabo rozpuszcza się w obojętnym pH, ale całkowicie w kwaśnym pH roztworu do wstrzykiwań preparatu (pH 4). Po wstrzyknięciu do tkanki podskórnej kwaśny roztwór jest neutralizowany, powstaje mikroprecypitat. Uwalniane z niego w sposób ciągły małe ilości insuliny umożliwiają utrzymanie na stałym poziomie przewidywalnego stężenia leku przez dłuższy czas. Właśnie ze względu na odmienny punkt izoelektryczny dochodzi do precypitacji w miejscu wstrzyknięcia, co jest formą depot i powoduje powolne przenikanie do krwi. Pozwala to na 24-godzinne, stabilne, równomierne utrzymanie podstawowego stężenia insuliny.
Ten długodziałający, bezszczytowy analog podawany raz na dobę powoduje podobne lub większe obniżenie HbA1c w porównaniu z insuliną NPH, lepszą kontrolę glikemii na czczo, znacząco mniej hipoglikemii ogółem i nocnych oraz istotnie mniejszy przyrost masy ciała.
Glargina U300 została zarejestrowana w Polsce w 2015 roku. Budowa i metabolizm glarginy klasycznej i U300 jest taki sam. Średnie poziomy minimalne metabolitu M1 po podaniu pierwszej dawki i w stanie równowagi, czyli po kilku dniach stosowania, są zbliżone.
W nowej formie glargina U300 oferuje dodatkowe korzyści farmakokinetyczne i farmakodynamiczne w porównaniu z klasyczną insuliną glarginą. Jest to insulina o stężeniu 300 j./ml, co powoduje redukcję objętości o 2/3 oraz zmniejszenie o połowę powierzchni depot i szybkości uwalniania. Dlatego glargina U300 ma łagodny i wydłużony profil farmakokinetyczny i farmakodynamiczny w porównaniu z klasycznym analogiem. Przekłada się to na niską zmienność dobową i niemal równomierną aktywność w ciągu całej doby.
