Telefoniczne i e-mailowe konsultacje na linii lekarz – lekarz, lekarz – pacjent, pielęgniarka – lekarz oraz pielęgniarka – pacjent czy ocena zapisu EKG w czasie rzeczywistym stają się standardem. Telemedycyna pozwala już na przeprowadzanie zabiegów operacyjnych pomimo dzielących operatora i pacjenta barier geograficznych. Sposobów korzystania z telemedycyny jest wiele, począwszy od zastosowania telefonu do selekcji pacjentów przed wizytą (triage), poprzez wideokonferencje, asynchroniczne przesyłanie danych, np. therapy emails, po aplikacje komórkowe i portale pacjenckie.[2]

Stare przyzwyczajenia

Dzisiaj jesteśmy przyzwyczajeni do konsultacji lekarz – pacjent w konwencji 1:1. Można jednak sobie wyobrazić, że przy odpowiednim wsparciu technologicznym chorzy zostaną podzieleni wg problemu i konsultowani nie tylko wirtualnie, ale także, że to samo zalecenie zostanie przekazane całej grupie pacjentów. Wyłącznie wirtualne konsultacje na pewno są możliwe w prostych sytuacjach klinicznych, np. przeziębieniu, gdy stan pacjenta jest dobry, a zastosowana terapia (zgodna ze standardami) jest skuteczna.

Oczywiście bardziej złożone rozpoznania i leczenie, prowadzenie terapii wymagających szczególnego nadzoru, przeprowadzenie badania fizykalnego lub innej osobistej interwencji, np. podanie leku parenteralnie, wymagałoby nadal kontaktu pacjenta z pracownikiem ochrony zdrowia. W opiece przewlekłej, m.in. nad chorym z cukrzycą, można przyjąć, że jeśli stan pacjenta jest stabilny, a zalecone postępowanie efektywnie kontroluje przebieg choroby, to aktualizację terapii i niektóre konsultacje specjalistyczne można byłoby przeprowadzać z wykorzystaniem telemedycyny.[2]

Wirtualne wsparcie terapii

Opracowanie skutecznego sposobu prowadzenia efektywnego leczenia i sprawowania samokontroli cukrzycy w warunkach domowych, który przełożyłby się na zmniejszenie liczby hospitalizacji, ale też na redukcję powikłań przewlekłych staje się ważne także z punktu widzenia ekonomii zdrowia.

Czy zastosowanie telemedycyny w opiece nad pacjentem z cukrzycą może być skutecznym środkiem do osiągnięcia dobrej kontroli metabolicznej i poprawienia jakości życia pacjenta?

Pomysł wykorzystania systemów teleinformatycznych w leczeniu cukrzycy nie jest nowy, a spektrum możliwości – szerokie, od prostego sczytywania pamięci glukometrów czy pomp insulinowych, przez kumulowanie informacji w bazach danych, edukację, aż po wirtualne wsparcie decyzji terapeutycznej.