ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Relacja z kongresu
Co nowego w leczeniu zaburzeń lipidowych
prof. dr hab. n. med. Marlena Broncel
- W jakiej grupie pacjentów należy rozważyć obniżenie stężenia cholesterolu
- Kiedy należy rozważyć włączenie ezetymibu i inhibitora PCSK9 do terapii statynami
- Jak bardzo w diagnostyce sercowo-naczyniowej pomocne jest obrazowanie tętnic
- Przedstawiamy nowe możliwości leczenia hipertriglicerydemii
We wrześniu 2019 r. w Paryżu odbył się kongres Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC), podczas którego zostały ogłoszone nowe wytyczne odnośnie do leczenia zaburzeń lipidowych. Jest to wspólne stanowisko Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego i Europejskiego Towarzystwa Badań nad Miażdżycą (EAS) dotyczące leczenia dyslipidemii.
Z punktu widzenia klinicznego i coraz silniejszych związków kardiologii z diabetologią pojawiło się kilka ważnych nowości, które można odnieść do naszych pacjentów. Dla potrzeb praktyki lekarskiej podzieliłam je na sześć części.
Docelowe stężenia LDL, (nie-HDL), apo B w zależności od grupy ryzyka sercowo-naczyniowego
Jednym z podstawowych kroków w leczeniu zaburzeń lipidowych jest wyznaczanie docelowej wartości stężenia cholesterolu LDL (low density lipoprotein), do której powinno się dążyć w czasie leczenia niefarmakologicznego i farmakologicznego. U chorych z grupy bardzo wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego (s-n) zalecaną wartością docelową cholesterolu LDL jest jego obniżenie o 50% w stosunku do wyjściowej i osiągnięcie docelowej wartości LDL <55 mg/dl (<1,4 mmol/l). W tym miejscu należy zauważyć wyodrębnienie w nowym dokumencie grupy pacjentów, u których można rozważyć obniżenie stężenia cholesterolu LDL <40 mg/dl (<1,0 mmol/l). Do tej populacji należą osoby z chorobą sercowo-naczyniową, u których wystąpiło drugie, niekoniecznie tego samego rodzaju, zdarzenie s-n na podłożu miażdżycy w ostatnich dwóch latach, w czasie przyjmowania maksymalnej tolerowanej dawki statyny.
Ustanowienie tak niskich docelowych wartości LDL wynika z analizy 4 badań: meataanalizy CTT, IMPROVE-IT, FOURIER i ODYSSEY OUTCOMES.
W metaanalizie CTT wykazano, że intensywna terapia statyną w porównaniu z dawkami standardowymi prowadzi nie tylko do istotnie niższego stężenia LDL (50 mg/dl; 1,32 mmol/l vs. 66 mg/dl; 1,71 mmol/l), ale również do większej redukcji ryzyka zawału serca, zgonów sercowo-naczyniowych, udarów mózgu i zabiegów rewaskularyzacyjnych.
Z kolei IMPROVE-IT było pierwszym badaniem, w którym dołączenie leku niestatynowego – ezetymibu nie tylko obniżyło LDL (średnia redukcja do poziomu 54 mg/dl; 1,40 mmol/l), ale również przełożyło się na redukcję zgonów s-n, zawałów serca, udarów, niestabilnej dławicy i zabiegów rewaskularyzacyjnych.
