Adaptacja pacjentów z cukrzycą do specjalnej diety, którą muszą stosować, może skutkować skupieniem się jedynie na niej oraz na kontroli masy ciała, co częściej powoduje zaburzenia odżywiania. Diabulimia to zaburzenie odżywiania specyficzne dla pacjentów z cukrzycą, charakteryzujące się ograniczaniem i/lub pomijaniem dawki insuliny. Szczególnie podatne na diabulimię wydają się młode kobiety i nastolatki ze względu na problem z akceptacją społeczną. Diabulimia znacznie obniża jakość życia, wpływa na samopoczucie pacjentów oraz – dużo częściej niż inne zaburzenia odżywiania – może prowadzić do śmierci.

Diabulimia to nazwa powstała z połączenia 2 angielskich słów: „diabetes” (cukrzyca) i „bulimia” (żarłoczność psychiczna). Źródłosłów błędnie sugeruje, że diabulimia dotyczy chorych na cukrzycę, którzy zmagają się również z zaburzeniami odżywiania dającymi symptomy charakterystyczne dla bulimii: napady objadania się oraz angażowanie się w czynności kompensacyjne, takie jak: wymioty, zażywanie środków przeczyszczających, wzmożona aktywność fizyczna lub diety o bardzo niskiej kaloryczności.

Diabulimia nie jest fachowym terminem medycznym, ale została spopularyzowana przez media i obejmuje całą grupę diabetyków, którzy zmagają się z zaburzeniami odżywiania, zarówno tymi występującymi z epizodami objadania się, jak i bez nich. Pierwszy raz termin ten pojawił się w prasie w 2007 r., ale samo zagadnienie było badane już w latach 70. i 80. XX w. Na początku zaproponowano, by zaburzenia odżywiania w cukrzycy typu 1 i 2 rozdzielić i nadać im osobne nazwy: zaburzenia odżywiania w cukrzycy typu 1 określać jako ED-DMT1 (eating disorders and type 1 diabetes), a zaburzenia odżywiania w cukrzycy typu 2 jako ED-DMT2 (eating disorders and type 2 diabetes). Ta propozycja nie została jednak przyjęta¹.

Cechą charakterystyczną diabulimii jest to, że pacjent celowo przyjmuje niewystarczającą ilość insuliny w celu kontrolowania masy ciała. Chory może stosować zbyt małe dawki insuliny albo w ogóle je pomijać. Inne zaburzone zachowania żywieniowe, takie jak wymioty, restrykcje dietetyczne lub stosowanie środków przeczyszczających, także mogą się pojawić, ale to właśnie manipulacja dawkami insuliny odróżnia diabulimię od innych zaburzeń odżywiania.