Szacuje się, że u osób z cukrzycą ryzyko rozwoju infekcji jest 1,5-4 razy wyższe niż w populacji ogólnej¹. Niektóre infekcje występują niemal wyłącznie u chorych na cukrzycę i często wiążą się z dużą śmiertelnością w przypadku braku odpowiedniej diagnostyki i wczesnego rozpoczęcia leczenia (tab. 1). Przykładem jest nosowo-mózgowa postać mukormykozy – inwazyjnej choroby o etiologii grzybiczej, mogącej rozwinąć się u chorych z niewyrównaną cukrzycą (szczególnie z kwasicą ketonową). Kolejny przykład to złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego, które w ponad 90% łączy się ze współistnieniem cukrzycy¹. Jednakże częstość występowania tych chorób wśród osób z cukrzycą jest niska.

Znacznie częściej cukrzyca stanowi czynnik predysponujący i/lub wpływający na przebieg powszechnie występujących infekcji, jak zakażenia układu moczowego lub zakażenia układu oddechowego. Innymi często spotykanymi problemami infekcyjnymi u chorych na cukrzycę są infekcje skóry i tkanek miękkich oraz zespół stopy cukrzycowej.

W niniejszym artykule została omówiona profilaktyka najczęstszych zakażeń u pacjentów z cukrzycą.

Profilaktyka zakażeń układu moczowego

U chorych na cukrzycę istnieje zwiększone ryzyko rozwoju zakażeń układu moczowego (ZUM). Czynnikami wpływającymi na występowanie ZUM w tej grupie są:

• obecność glukozy w moczu, przyczyniająca się do rozwoju bakterii
• upośledzenie odporności związane z hiperglikemią
• mikroangiopatia (powodująca miejscowe niedokrwienie błony śluzowej pęcherza i nerek)
• neuropatia autonomiczna (będąca przyczyną atonii pęcherza moczowego, prowadzącej do niecałkowitego jego opróżniania i zalegania moczu)
• zaburzenie perystaltyki dróg moczowych (zastój moczu w miedniczkach i moczowodach)³.

Obraz kliniczny ZUM jest zróżnicowany. Szacuje się, że u 0,7-27% chorych z cukrzycą występuje bezobjawowa bakteriuria4,5. Jednak należy podkreślić, że stwierdzenie u pacjenta bezobjawowej bakteriurii nie stanowi wskazania do leczenia antybiotykie...