Trzydziestodwuletnia pacjentka, C4, P2, z BMI 32 kg/m² zgłasza się z trwającym od 10 dni obfitym i przedłużającym się krwawieniem. Jest nieco osłabiona, ale nie zgłasza zawrotów głowy ani duszności. Stwierdza, że w ciągu ostatnich 24 godzin zużyła 12 podpasek. Zwykle ma miesiączki co 28-32 dni trwające 4 dni, o umiarkowanym nasileniu (3-4 podpaski dziennie). W celu zapobieżenia kolejnej ciąży jej mąż poddał się wazektomii. U kobiety występuje niewielka tachykardia, ale nie stwierdza się objawów reakcji ortostatycznej. Stężenie hemoglobiny wynosi 9,1 g/dl. W badaniu ginekologicznym stwierdza się mierne krwawienie z ujścia zewnętrznego szyjki macicy. Macica jest nieznacznie powiększona, nie stwierdza się objawów zakażenia. Wynik testu ciążowego z moczu jest ujemny.

Ostre nieprawidłowe krwawienie z dróg rodnych stanowi dość częste wyzwanie dla ginekologów. Nowa klasyfikacja Inetrnational Federation of Gynecology and Obstetrics (FIGO) określa je jako epizod ostrego krwawienia, który zdaniem lekarzy wymaga natychmiastowej interwencji w celu zahamowania dalszej utraty krwi.¹ Metody oceny ostrego nieprawidłowego krwawienia z dróg rodnych zostały przedstawione w 2 najnowszych biuletynach American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) i jednej opinii komitetu ACOG.^2-4 W tych wytycznych podkreślono, że sposób postępowania zależy od wieku pacjentki, ogólnego wywiadu medycznego, dotychczasowego przebiegu miesiączek, czynników ryzyka występowania zmian w endometrium oraz wyników badań laboratoryjnych.

Omawiana pacjentka jest stabilna hemodynamiczne i nie wymaga przetoczenia krwi ani hospitalizacji. Ustalenie rozpoznania nie będzie możliwe do momentu uzyskania wyników badań laboratoryjnych.^1-4 Wyzwanie dla lekarza stanowi konieczność natychmiastowego leczenia w celu zahamowania krwawienia.

Dla pacjentek z ostrym nieprawidłowym krwawieniem macicznym leczeniem pierwszego wyboru jest terapia hormonalna.^4,5 Nie ma jednak zgodności co do zalecanego schematu leczenia i posiadamy bardzo mało lub nie posiadamy żadnych dowodów naukowych potwierdzających skuteczność któregokolwiek z nich. Na przykład na oddziałach ratunkowych często przepisywany jest octan medroksprogesteronu (medroxyprogesterone acetate, MPA) w dawce 10 mg przez 10 dni. Ginekolodzy położnicy stworzyli inny, tak zwany schemat zmniejszających się dawek tabletek antykoncepcyjnych, polegający na przyjmowaniu w kolejnych dniach tabletek w schemacie 4-3-2-1 lub 3-3-2-2-1 w określone dni.