BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Częste choroby sromu u dziewcząt
Rachel K. Casey, MD, Veronica Gomez-Lobo, MD
Zasady rozpoznawania i postępowania w najczęstszych chorobach sromu i pochwy u dziewcząt przed pokwitaniem.
Dolegliwości ze strony sromu i pochwy występują przed okresem pokwitania często i są przyczyną 80% zgłoszeń dziewcząt w tym wieku do ginekologa.1 Najczęściej skarżą się one na swędzenie, podrażnienie, wysypkę, krwawienie i ból. Przyczyną takich dolegliwości jest cała gama zaburzeń ze strony sromu i pochwy. Wśród nich najczęstsze są zapalenie sromu i pochwy (w następstwie zakażenia lub niezależne od niego), liszaj twardzinowy, owrzodzenia narządów płciowych zewnętrznych, zrośnięcie warg sromowych oraz wypadanie błony śluzowej cewki moczowej.2 Objawy towarzyszące tym nieprawidłowościom mogą być podobne, są jednak między nimi dyskretne różnice. Rozpoznanie ustala się najczęściej na podstawie starannie zebranego wywiadu chorobowego oraz wyniku badania przedmiotowego (tab. 1). Wszystkie wymienione schorzenia mają łagodny charakter, a leczenie i wnikliwą obserwację chorych można prowadzić w ambulatorium.
Badanie ginekologiczne małych dziewczynek i nastolatek
W ocenie dziewcząt z dolegliwościami ze strony sromu i pochwy zasadniczą rolę odgrywa badanie ginekologiczne. Wymaga ono dużej delikatności. Samo badanie i ból, jaki może ono powodować, często budzą niepokój dziewcząt i ich opiekunów. Należy je uspokoić i wyjaśnić, że wewnętrzne badanie ginekologiczne rzadko jest konieczne u dziewcząt przed okresem pokwitania, zaś delikatnie przeprowadzone badanie zewnętrzne nie sprawia bólu.
Wielu opiekunów obawia się, że przyczyną zgłaszanych przez dziewczęta dolegliwości ze strony sromu i pochwy może być molestowanie seksualne. Lekarz powinien wyraźnie zaznaczyć, że badanie narządów płciowych może być przeprowadzone jedynie ze wskazań medycznych i musi tego dokonać pracownik opieki zdrowotnej. Opiekunów należy bezpośrednio zapytać, czy podejrzewają wykorzystanie seksualne dziecka. Jeśli jest to poważne podejrzenie, dziewczynka wymaga skierowania na dalsze badania do ośrodka specjalistycznego zapewniającego dzieciom wszechstronną pomoc i opiekę. Wskazania do takiego postępowania trzeba jednak starannie rozważyć, ponieważ niektóre zmiany sromu i pochwy mogą być mylnie uznane za następstwa wykorzystania seksualnego. Przykładem są częste u dziewczynek w wieku poniżej 2 lat kłykciny okolicy odbytu i narządów płciowych zewnętrznych wywołane zakażeniem przeniesionym w okresie okołoporodowym, których występowanie nie musi świadczyć o wykorzystaniu seksualnym.3