Wciąż trwa burzliwa debata dotycząca wyboru podejścia najlepszego dla matki i dziecka.

Częstość występowania przewlekłego nadciśnienia wśród ciężarnych w Stanach Zjednoczonych stale się zwiększa, najprawdopodobniej z powodu odwlekania przez kobiety decyzji o ciąży oraz epidemii otyłości. Dwadzieścia lat temu przewlekłe nadciśnienie wikłało mniej niż 1% ciąż. W latach 2007-2008 ten odsetek zwiększył się do 1,5%, a tempo wzrostu przyspieszyło po 2001 roku.¹ Wyniki takich ciąż budzą, rzecz jasna, zaniepokojenie.

Jak bardzo powinniśmy się niepokoić, wskazuje niedawna analiza danych uzyskanych u 759 kobiet z przewlekłym nadciśnieniem rozpoznanym przed 20 tygodniem ciąży, które włączono do próby klinicznej przeprowadzonej przez Maternal-Fetal Medicine Units Network amerykańskiego National Institute of Child Health and Human Development (NICHD) w celu oceny stosowania kwasu acetylosalicylowego w prewencji stanu przedrzucawkowego u kobiet z grupy dużego ryzyka.² Autorzy podzielili te kobiety na trzy grupy w zależności od ciśnienia tętniczego przed włączeniem do badania: <140/90, 140-150/90-99 oraz 151-159/100-109 mmHg.

Główny złożony punkt końcowy, który obejmował zgony w okresie okołoporodowym, ciężki stan przedrzucawkowy, odklejenie się łożyska oraz poród przedwczesny ze wskazań medycznych przed 35 tygodniem ciąży, wystąpił u odpowiednio 10,7, 19,0 i 30% badanych kobiet. W kolejnych kategoriach ciśnienia tętniczego stwierdzono również zwiększenie odsetka dzieci o małej masie urodzeniowej w stosunku do wieku ciążowego (odpowiednio 8,8, 12,3 i 23,7%), a także częstości występowania stanu przedrzucawkowego nałożonego na przewlekłe nadciśnienie (odpowiednio 21,1, 29,9 i 41,7%) oraz zgonów w okresie okołoporodowym (odpowiednio 3,1, 7,2 i 10,0%).

Warto podkreślić, że w tym badaniu leczenie hipotensyjne rozpoczęto przed ciążą u istotnie większego odsetka pacjentek, u których ciśnienie tętnicze w momencie włączenia do badania wynosiło <140/90 mmHg, niż wśród kobiet z ciśnieniem 140-150/ 90-99 mmHg i 151-159/100-109 mmHg (odpowiednio 72,6 vs 55,2 i 48,3%; p <0,001). Na podstawie tych wyników autorzy wysunęli przypuszczenie, że lepsza kontrola ciśnienia tętniczego u ciężarnych pacjentek z łagodnym przewlekłym nadciśnieniem może poprawiać wyniki ciąży.