ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Zakażenia mykoplazmowe w ginekologii i położnictwie – problemy diagnostyczne i interpretacyjne
dr n. med. Anna Tomusiak
dr hab. n. med. Magdalena Strus
Wprowadzenie
Mykoplazmy urogenitalne stanowią istotny problem kliniczny w ginekologii i położnictwie. Jest to związane zarówno z dużą częstością wykrywania tych drobnoustrojów w drogach moczowo-płciowych osób aktywnych seksualnie, jak i z możliwością ich negatywnego wpływu na płodność i przebieg ciąży. W pracy omówiono najważniejsze kwestie związane z patogennością tych mikroorganizmów, zwrócono szczególną uwagę na przebieg postępowania diagnostycznego i właściwą interpretację wyników, a także przedstawiono aktualne standardy postępowania terapeutycznego.
Ogólna charakterystyka mykoplazm
Zgodnie z obowiązującą taksonomią mykoplazmy należą do klasy Mollicutes, rzędu Mycoplasmatales oraz dwóch rodzin Mycoplasmataceae i Acholeplasmataceae. W przyrodzie występują jako mikroorganizmy wolno żyjące, saprofityczne i komensaliczne. Wiele gatunków mykoplazm to patogeny człowieka, zwierząt, owadów i roślin. Te, które występują u ludzi, należą do dwóch rodzajów w obrębie rodziny Mycoplasmataceae, a mianowicie Mycoplasma i Ureaplasma. Do tej pory u człowieka wyizolowano 20 gatunków mykoplazm i 2 gatunki ureaplazm.1
Mykoplazmy wyróżniają się wieloma unikalnymi cechami. Są to najmniejsze organizmy zdolne do samodzielnego rozwoju. Średnica pojedynczej komórki osiąga od około 0,3 µm do 0,8 µm.2 Jednocześnie mają najmniejszy genom wśród Procaryota, co jest powodem ich ograniczonych możliwości biosyntetycznych.3 Ponadto w odróżnieniu od innych bakterii są całkowicie pozbawione ściany komórkowej, w związku z czym wykazują niezwykłą polimorficzność, a ich komórki mogą przybierać kształty od kulistego przez gruszkowaty do form wydłużonych, rozgałęzionych lub spiralnie skręconych. Brak ściany komórkowej warunkuje również inne właściwości tych bakterii, takie jak naturalna oporność na antybiotyki hamujące syntezę peptydoglikanu, duża wrażliwość na wysychanie oraz ujemny wynik w barwieniu metodą Grama, mimo że filogenetycznie mykoplazmy są ściśle związane z bakteriami Gram(+).4
Gatunki mykoplazm, które są odpowiedzialne za zakażenia u ludzi, wywołują przede wszystkim infekcje w obrębie układu oddechowego (M. pneumoniae) i moczowo-płciowego (M. hominis, M. genitalium, U. urealyticum, U. parvum). Wymienione gatunki odgrywa...
Kliniczny obraz zakażeń
W patologii układu moczowo-płciowego istotną rolę odgrywają następujące gatunki mykoplazm: M. hominis, M. genitalium, U. urealyticum i U. parvum. Zakażenia wywołane tymi drobnoustrojami przenoszone są głównie drogą kontaktów seksualnych (STD – se...