U różnych pacjentek właściwe są różne interwencje.

Drobne zabiegi ginekologiczne są coraz częściej wykonywane nie na sali operacyjnej, ale w warunkach ambulatoryjnych. Zarówno pacjentki, jak i ginekolodzy-położnicy odnoszą korzyści z tej zmiany miejsca wykonywania zabiegów. Zabiegi wykonywane w warunkach ambulatoryjnych wiążą się z mniejszą częstością występowania powikłań i szybszą rekonwalescencją,^1,2 a ponadto są łatwiejsze do zaplanowania, szybsze i bardziej efektywne kosztowo. Takie zabiegi mogą być jednak bolesne. Przeciętne nasilenie bólu w przypadku często wykonywanych zabiegów przedstawiono w tabeli 1.
Histeroskopia wykonywana w warunkach ambulatoryjnych umożliwia wizualizację jamy macicy w celach diagnostycznych lub terapeutycznych. Wskazania do histeroskopii obejmują nieprawidłowe krwawienie z macicy, niepłodność, nieprawidłowy obraz ultrasonograficzny, chęć uzyskania trwałego efektu antykoncepcyjnego, a także lokalizowanie i usuwanie uwięzionych wkładek wewnątrzmacicznych lub ich pozostałości. Zabieg ten jest zasadniczo dobrze tolerowany w warunkach ambulatoryjnych, ale najczęstszą przyczyną przerywania histeroskopii wykonywanej w trybie ambulatoryjnym jest ból. W niniejszym artykule przedstawiono możliwości leczenia bólu w przypadku histeroskopii ambulatoryjnej. Dokonałyśmy przeglądu dowodów odnoszących się do różnych interwencji służących zwalczeniu bólu oraz omówiłyśmy naszą własną praktykę postepowania.

Przygotowanie i dobór pacjentek

Lekarze muszą uważnie wybierać pacjentki mogące zostać zakwalifikowane do zabiegów wykonywanych w warunkach ambulatoryjnych. Ocena przedoperacyjna, w tym pełny wywiad i badanie przedmiotowe, ułatwia identyfikację czynników, które wykluczają możliwość wykonania takiego zabiegu u danej pacjentki. Ważne jest przeanalizowanie wywiadu dotyczącego krwawień miesięcznych oraz stosowania antykoncepcji i odpowiednie wyznaczenie terminu histeroskopii, ponieważ najlepszą wizualizację uzyskuje się we wczesnej fazie proliferacji endometrium. Ta ocena pozwoli również na identyfikację czynników ryzyka większego nasilenia bólu podczas zabiegu (tab. 2). Poradnictwo przed zabiegiem powinno obejmować wyznaczenie realistycznych celów dotyczących kontroli bólu.