Możliwości terapeutyczne minihisteroskopii zabiegowej

lek. Jacek Doniec
lek. Monika Szafarowska

Klinika Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej, Wojskowy Instytut Medyczny, Centralny Szpital Kliniczny MON, Warszawa

Adres do korespondencji: lek. Jacek Doniec, Klinika Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej, Wojskowy Instytut Medyczny, Centralny Szpital Kliniczny MON, ul. Szaserów 128, 04-141 Warszawa; e-mail: doniec@post.pl

Minihisteroskopia zabiegowa odgrywa bardzo ważną rolę w leczeniu patologii jamy macicy, zwłaszcza w grupie niepłodnych kobiet.

Minihisteroskopia zabiegowa przeprowadzana w warunkach ambulatoryjnych jest uważana za złoty standard diagnostyki i leczenia patologii jamy macicy. Wykonanie zabiegu nie wymaga przyjęcia pacjentki do szpitala, korzystania z sali operacyjnej, przeprowadzenia miejscowego czy ogólnego znieczulenia. Zastosowanie nowoczesnego zminiaturyzowanego sprzętu, duże doświadczenie operatora oraz właściwa kwalifikacja pacjentki umożliwiają wykonanie histeroskopii w gabinecie zabiegowym. Ponadto, zgodnie z zasadami „office hysteroscopy”, podczas zabiegu nie ma konieczności używania wziernika, hegarów ani kulociągu. Bezdotykowy (bez kulociągów i wzierników dopochwowych), atraumatyczny dostęp do kanału szyjki, a następnie do jamy macicy został opisany przez prof. Bettocchiego w 1997 r.1 Waginoskopia eliminuje niepotrzebny uraz szyjki macicy oraz związane z tym dolegliwości bólowe. Poziom akceptacji zabiegów przeprowadzanych bez znieczulenia jest bardzo wysoki. Około 90% kobiet nie odczuwa dolegliwości bólowych podczas wycinania np. polipów kanału szyjki czy jamy macicy oraz podczas przecinania zrostów. Zgłaszają natomiast odczucia o charakterze dyskomfortu, które nie stanowią wskazania do przerwania zabiegu. Niemniej gdy najmniejszy wymiar polipa przekracza wymiar ujścia wewnętrznego kanału szyjki macicy, przy próbach usunięcia zmiany około 63,5% kobiet zgłasza ból o małym i średnim nasileniu.2

Dzięki innowacyjnym technologiom możliwe było zaprojektowanie oraz wprowadzenie do powszechnego użycia narzędzi histeroskopowych o miniaturowych wymiarach (nożyczek, grasperów, kulociągów, kleszczyków, szczypczyków biopsyjnych i innych). Ponadto kanał roboczy histeroskopów jest kompatybilny nie tylko z wymienionymi narzędziami, lecz umożliwia także pracę z użyciem elektrody bipolarnej będącej precyzyjnym narzędziem tnąco-koagulującym lub coraz częściej stosowanym laserem. Histeroskopia XXI wieku opiera się na zasadzie „see and treat” – umożliwiając jednoczesne leczenie, polegające na usunięciu zmian patologicznych (polipów, mięśniaków podśluzówkowych, zrostów w jamie macicy czy przegrody jamy macicy). Duży rozmiar polipa czy mięśniaka niejednokrotnie wiąże się z koniecznością wieloetapowego zabiegu. Według piśmiennictwa zmiany ok. 2 cm mogą wymagać co najwyżej dwuetapowego zabiegu, a zmiany >5 cm mogą wymagać aż 4 etapów.3 Usuwanie tak dużych zmian ma charakter czysto kazuistyczny i rzadko zdarza się w codziennej praktyce.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Polipy endometrialne

Praktyka kliniczna oraz dane w piśmiennictwie sugerują, że polipy endometrialne są najczęstszą patologią jamy macicy. Występują u 7,8-34,9% kobiet (0,9%

Mięśniaki macicy

Przegroda

Przegroda macicy jest anomalią rozwojową powstającą w wyniku nieprawidłowej resorpcji przegrody po fuzji przewodów Müllera w życiu płodowym. Dość trudno jednoznacznie [...]

Zrosty w jamie macicy (zespół Ashermana)

Zrosty w jamie macicy, będące najczęściej konsekwencją urazu mechanicznego, mogą przebiegać zupełnie bezobjawowo bądź manifestować się klinicznie zaburzeniami miesiączkowania oraz niepowodzeniami [...]

Podsumowanie

Minihisteroskopia zabiegowa odgrywa bardzo ważną rolę w leczeniu patologii jamy macicy, zwłaszcza w grupie niepłodnych kobiet. Zabieg przeprowadzany ambulatoryjnie, bez konieczności [...]

Do góry