Transfer pojedynczego zarodka jest obecnie rozsądnym alternatywnym leczeniem pierwszego rzutu, a nie metodą ostatniej szansy.

Wraz ze zbliżającymi się czterdziestymi urodzinami Louise Brown metoda zapłodnienia in vitro (IVF) wchodzi w wiek dojrzały. Na całym świecie urodziły się ponad 3 miliony dzieci z ciąż uzyskanych metodą IVF, a obecnie w Stanach Zjednoczonych technologię wspomagania rozrodu (ART – assisted reproductive technology) wykorzystuje się w przypadku 1,7% urodzeń rocznie.¹ Od 1980 roku następował stopniowy postęp w zakresie laboratoryjnych i klinicznych aspektów tej metody, poprawiający jej skuteczność, a stabilny poziom osiągnięto dopiero w ciągu ostatnich 10 lat.² Obecnie co najmniej 50% kobiet w wieku <38 lat może oczekiwać pomyślnych wyników po jednym cyklu leczenia z wykorzystaniem świeżych zarodków albo natychmiastowego ich przeniesienia, albo opóźnionego transferu po wcześniejszym zamrożeniu, a następnie rozmrożeniu zarodków.³ Chociaż wątpliwości dotyczące skuteczności zostały rozwiane już dawno, wykazanie bezpieczeństwa zajęło więcej czasu. Wcześniejsze badania nasunęły obawy dotyczące możliwego wzrostu ryzyka wad wrodzonych u potomstwa urodzonego z wykorzystaniem ART lub po nowotworze złośliwym u kobiet, u których zastosowano indukcję owulacji, ale to ryzyko, jeżeli występuje, jest bardzo małe. Nie ma natomiast wątpliwości, że ART przyczynia się do zwiększenia ryzyka ciąży wielopłodowej.

W Stanach Zjednoczonych 20% ciąż uzyskanych metodą IVF to ciąże wielopłodowe, które odpowiadają za 17% wszystkich urodzeń bliźniąt oraz 32% wszystkich ciąż wielopłodowych wyższego rzędu.⁴ Od 1998 roku nastąpił istotny postęp polegający na zmniejszeniu częstości występowania ciąż wielopłodowych wyższego rzędu, kiedy skoncentrowano się na tym problemie i wprowadzono wytyczne, w których ograniczono zalecaną liczbę zarodków do transferu, natomiast nie uzyskano analogicznego postępu pod względem zmniejszenia częstości ciąż bliźniaczych.^5,6 W 2015 roku transfer pojedynczego zarodka (SET – single-embryo transfer) zastosowano tylko u 40% kobiet w wieku <35 lat.³ Najnowsze dane przedstawione przez Society for Assisted Reproductive Technology (SART) wskazują, że urodzenia mnogie stanowią prawie 20% urodzeń żywych uzyskanych metodą IVF, w tym 19% to bliźnięta, a 0,5% ciąże wielopłodowe wyższego rzędu.³ Łączne prawdopodobieństwo ciąży bliźniaczej w Stanach Zjednoczonych wynosi 3%.⁷