Najnowsze dane podają w wątpliwość konwencjonalną praktykę wywoływania krwawienia z odstawienia, po to by przygotować endometrium do ciąży.

Wprowadzenie

Zaburzenia owulacji stanowią ważną przyczynę niepłodności. Tradycyjną praktyką kliniczną w jej leczeniu była indukcja owulacji po wcześniejszym podaniu progestagenu w celu wywołania krwawienia miesiączkowego. Ta metoda nie znajduje jednak uzasadnienia, o czym świadczą bezpośrednie dane eksperymentalne, a wyniki najnowszych badań podają w wątpliwość zasadność takiego rutynowego postępowania. Przeprowadzona analiza ujawniła, że odstawienie progestagenu wpływa niekorzystnie na wyniki indukcji owulacji za pomocą klomifenu. W niniejszym przeglądzie podjęto próbę wyjaśnienia tej obserwacji na podstawie wcześniejszych badań, biorąc pod uwagę zarówno pilną potrzebę prospektywnej oceny efektów krwawienia z odstawienia po podaniu progestagenu przed indukcją owulacji, jak i to, że sugerowane mechanizmy szkodliwego oddziaływania wymagają doświadczalnej weryfikacji. Choć nadal czekamy na definitywne określenie, czy wyeliminowanie krwawienia po odstawieniu progestagenu ma bezpośredni korzystny wpływ na zdolności prokreacyjne, taka praktyka potencjalnie zwiększa szanse na zajście w ciążę w określonym przedziale czasowym.

Zespół policystycznych jajników i indukcja owulacji

U kobiet z zespołem policystycznych jajników (PCOS – polycystic ovary syndrome) zaburzenia owulacji są jedną z najczęstszych przyczyn niepłodności. Często wiąże się ona z brakiem lub nieregularnym występowaniem krwawień miesiączkowych oraz hirsutyzmem.^1,2 Po wykluczeniu innych istotnych czynników odgrywających rolę w niepłodności początkowym leczeniem z wyboru w większości przypadków braku owulacji lub oligoowulacji u niepłodnych kobiet jest indukcja owulacji.¹ Aby wywołać krwawienie z odstawienia przed indukcją owulacji, często stosuje się progestageny, co opisano w stanowisku komisji ds. praktyk American Society for Reproductive Medicine.¹ Wyniki niedawnych badań wskazują jednak, że krwawienia z odstawienia po podaniu progestagenu mogą zmniejszać częstość zapłodnień i żywych urodzeń u kobiet, u których indukuje się owulację cytrynianem klomifenu. Ta obserwacja – pod warunkiem że zostanie potwierdzona w odpowiednio zaprojektowanych i przeprowadzonych prospektywnych badaniach – mogłaby radykalnie zmienić obecne postępowanie w przypadku niepłodności spowodowanej brakiem owulacji. Jednocześnie stawia przed nami wiele ważnych pytań: