BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Unikanie powikłań operacji endoskopowych
Javier F. Magrina, MD1
Megan N. Wasson, DO2
Odpowiednie planowanie ginekologicznego endoskopowego zabiegu chirurgicznego jest najlepszym sposobem zapobiegania uszkodzeniom narządów i innym powikłaniom.
ZAGADNIENIA KLUCZOWE
- Nie ma usprawiedliwienia dla możliwych do uniknięcia powikłań endoskopowych zabiegów ginekologicznych.
- Uszkodzenia dużych naczyń i nierozpoznane uszkodzenia jelita wiążą się z największą śmiertelnością: 9-17% w przypadku uszkodzeń naczyń oraz 3,2% w przypadku nierozpoznanych uszkodzeń jelita.
- Poświęcenie kilku minut na zidentyfikowanie i wypreparowanie ważnych struktur zajmuje mniej czasu niż późniejsze naprawianie ich uszkodzeń
Wszyscy chcemy wykonywać operacje tak, aby nie doszło do powikłań. Jeżeli się operuje i robi się to wystarczająco długo, to będzie się mieć z nimi do czynienia. Uświadomienie sobie tej gorzkiej prawdy skłania do przygotowań w celu zapobiegania uszkodzeniom.
Dlaczego występują powikłania?
Dobrze znanymi czynnikami, które mogą prowadzić do uszkodzenia trzewi, są: zła znajomość anatomii, rozproszenie uwagi, przekroczenie granic własnych kompetencji, niedostateczne przygotowanie do danego przypadku, nadmierna pewność siebie, krzywa uczenia się nowej technologii lub metody chirurgicznej, nieumiejętność posługiwania się danym narzędziem, pośpiech, nieodpowiednie lub niewłaściwe preparowanie tkanek, a także nieumiejętność rozpoznania różnych tkanek lub struktur. Jeżeli chce się nie dopuścić do uszkodzeń, powinno się unikać wyżej wymienionych czynników.
Pod koniec każdej operacji należy sprawdzić, czy nie doszło do uszkodzenia pęcherza moczowego, moczowodów, odbytnicy, esicy i jelita cienkiego, a wszelkie obserwacje uwzględnić w opisie operacji. Śródoperacyjne rozpoznanie uszkodzenia jelita jest błogosławieństwem w porównaniu z późnym rozpoznaniem, już w stadium w pełni rozwiniętego zapalenia otrzewnej. Nie ma usprawiedliwienia dla powikłań, których można było uniknąć. Poświęcenie dodatkowych kilku minut na wypreparowanie i jednoznaczne zidentyfikowanie pęcherza moczowego, odbytnicy lub moczowodów jest lepszym rozwiązaniem i trwa o wiele krócej niż 10-45 minut, które trzeba przeznaczyć na naprawienie uszkodzeń którychś z tych struktur. Czas poświęcony na naprawę staje się jeszcze dłuższy, jeżeli konieczna jest pomoc innego chirurga.
Śmiertelność związana z operacjami laparoskopowymi i jej główne przyczyny: uszkodzenia w momencie wprowadzania narzędzi
Śmiertelność związana z operacjami laparoskopowymi zależy bezpośrednio od rodzaju uszkodzenia. Uszkodzenia dużych naczyń i nierozpoznane uszkodzenia jelita wiążą się z największą śmiertelnością: 9-17% w przypadku uszkodzeń naczyń oraz 3,2% w przyp...
