BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
ArtykuŁy
Cięcie cesarskie – oparte na faktach
Eric A. Strand, MD1
Shelby M. Dickinson, MD2
Na podstawie informacji zebranych z niedawno przeprowadzonych badań wprowadzono nowe zalecenia dotyczące postępowania podczas cięcia cesarskiego.
ZAGADNIENIA KLUCZOWE
- Cięcie cesarskie jest najczęściej wykonywaną operacją w Stanach Zjednoczonych
- Nowe badania weryfikują standardy stosowane dotychczas podczas cięcia cesarskiego, takie jak: cięcie Pfannenstiela, wytwarzanie fałdu z części otrzewnej okrywającej pęcherz moczowy oraz zamknięcie otrzewnej i zszycie tkanki podskórnej.
Cięcie cesarskie (CC) jest najczęściej wykonywaną operacją w Stanach Zjednoczonych. Rocznie przeprowadza się blisko 1,3 mln takich zabiegów. Po trwającym kilka dziesięcioleci wzroście wskaźnika CC jako metody zakończenia ciąży obecnie wynosi on około 32% wszystkich porodów.1 Niektóre elementy tej procedury zostały przeanalizowane w piśmiennictwie, a niektóre nie. Niniejsza publikacja ma na celu analizę poszczególnych kroków podczas CC oraz ocenę najlepszych dostępnych dowodów i rekomendacji dotyczących tej procedury.
Przygotowanie skóry
Zakażenia miejsca operowanego (SSIs – surgical site infections) stanowią istotny czynnik zwiększający koszt opieki nad pacjentką, a rozwiązanie ciąży przez CC wiąże się z 10-krotnym wzrostem ryzyka zakażenia w porównaniu z porodem drogami natury.2 Udowodniono, że przygotowanie powłok brzusznych z użyciem preparatów bakteriobójczych zmniejsza ryzyko SSIs. Do najczęściej stosowanych preparatów należą: jodopowidon (PI – povidone-iodine), alkoholowy roztwór jodopowidonu (PI-alkohol) i alkoholowy roztwór glukonianu chloroheksydyny (CHG-alkohol).
W opublikowanym w 2012 roku przeglądzie Cochrane3 wykazano brak wystarczających dowodów świadczących o wyższości którejkolwiek z metod przygotowania skóry do operacji, ale jednocześnie nie było danych dotyczących położnictwa. Huang i wsp.4 przeprowadzili bardziej współczesną metaanalizę, w której porównano zastosowanie PI i CHG (obu preparatów jako roztworów wodnych i alkoholowych). Nie wykazała ona różnicy w częstości występowania SSIs. Taki sam wniosek wyciągnięto na podstawie porównania roztworu CHG-alkohol z PI-alkohol (ryzyko względne [RR – relative risk] 0,59; przedział ufności [CI – confidence interval] 0,33-1,06). Autorzy zwracali jednak uwagę na brak jakościowych badań w tej dziedzinie oraz różnice między poszczególnymi badaniami (zastosowanie odmiennych stężeń roztworów czy wykorzystanie dodatkowych substancji, np. alkoholu izopropylowego).
W 2016 roku Tuuli i wsp.5 przeprowadzili badanie, w którym ciężarne poddawane CC randomizowano do grup, w których stosowano roztwory PI-alkohol oraz CHG-alkohol. Wykazano istotnie niższy wskaźnik występowania SSIs w grupie, w której stosowano rozt...