BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Hormonalna terapia zastępcza u pacjentek po leczeniu nowotworów narządów płciowych
dr hab. n. med. Agnieszka Podfigurna
prof. dr hab. n. med. Błażej Męczekalski
- Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) w ginekologii onkologicznej – zastosowanie w przypadku raka szyjki macicy, raka endometrium, nowotworów złośliwych jajnika, raka sromu, raka pochwy, a także mięsaków macicy
- Skuteczność HTZ u kobiet z chorobą nowotworową w wywiadzie, które doświadczają utraty funkcji jajnika objawiającej się silnymi dolegliwościami menopauzalnymi, oraz bezpieczeństwo tej terapii w odniesieniu do ryzyka nawrotu raka
W ostatnich latach obserwuje się wzrost częstości stosowania hormonalnej terapii zastępczej (HTZ). Tendencja ta wiąże się ze zwiększeniem świadomości wśród kobiet, z wydłużeniem średniej długości ich życia oraz niedawną publikacją krytycznych opracowań naukowych dotyczących zaprojektowania badania Women’s Health Initiative (WHI), którego wyniki rzuciły cień na stosowanie menopauzalnego leczenia hormonalnego. Dochodzi to tego jeszcze kwestia rosnącej liczby zachorowań na raka wśród kobiet w zaawansowanym wieku. Według danych w 2018 roku na świecie odnotowano 1,3 mln nowych przypadków raka żeńskich narządów płciowych, z tego 569 847 dotyczyło raka szyjki macicy, 382 069 raka trzonu macicy, 295 414 raka jajnika, 22 235 raka sromu i 17 600 raka pochwy1. Postęp w onkologii przyczynił się do wydłużenia czasu przeżycia pacjentek. Kobiety w różnym wieku (zarówno przed menopauzą, jak i po menopauzie) po różnego typu leczeniu onkologicznym doświadczają utraty funkcji jajnika objawiającej się silnymi dolegliwościami menopauzalnymi. W związku z tym pacjentki te szukają porady lekarskiej w zakresie stosowania HTZ.
Ponadto należy zauważyć, że w badaniach z końca XX wieku wykazano, że hipogonadyzm nie tylko w wieku menopauzalnym, lecz także u młodszych kobiet powoduje znaczące negatywne długoterminowe konsekwencje zdrowotne. Obejmują one zwiększone ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, osteoporozy, dysfunkcji układu moczowo-płciowego, zaburzeń funkcji seksualnych, a także skrócenie przewidywanej długości życia i pogorszenie jego jakości.
Długość czasu trwania hipoestrogenizmu oraz jego nasilenie korelują z objawami będącymi skutkiem hipogonadyzmu. Dlatego też bardzo istotne znaczenie ma podjęcie odpowiednich decyzji medycznych dotyczących możliwości stosowania HTZ u pacjentek po leczeniu raka sromu, raka pochwy, raka szyjki macicy, raka endometrium oraz nowotworów złośliwych jajnika.
Hormonalna terapia zastępcza
Hormonalna terapia zastępcza, określana również mianem „menopauzalnej terapii hormonalnej” (MTZ), polega na stosowaniu substytucji estrogennej i/lub progestagennej w związku z ustaniem funkcji jajnika. W odniesieniu do młodszych kobiet trafniejszy...