Analiza związku między masą urodzeniową wnuka a obciążeniem dziadków i babć dostarczyła bardzo ciekawych informacji. Wykazano bowiem liniową zależność między występowaniem cukrzycy u babci lub dziadka po stronie matki a masą ciała wnuka. W przypadku rodziców ojca dziecka zależność ta była nieliniowa (kształt odwróconej litery U).

Podobne badanie przeprowadzono w Szwecji, w którym stwierdzono związek masy urodzeniowej wnuka z obciążeniem chorobami układu krążenia (dane na podstawie przyczyn zgonów) babć i dziadków20.

W norweskim badaniu obejmującym ponad 1 mln dzieci oraz ich rodziców, a także babcie i dziadków korekta o palenie tytoniu przez matki w czasie ciąży w znacznym stopniu wyeliminowała efekt pokoleniowy dotyczący związku między obciążeniem chorobami układu krążenia dziadków a masą urodzeniową wnuków.

W przypadku obciążenia cukrzycą w pokoleniu dziadków widoczna była zależność typu U dla babki ze strony matki i odwrotna zależność dla pozostałych rodziców21.

Skuteczność interwencji podejmowanych w celu zapobiegania odległym skutkom u potomstwa – brak wiedzy

W dotychczasowych badaniach potwierdzono skuteczność interwencji ukierunkowanych na zmniejszenie przyrostu masy ciała kobiety w ciąży. W analizie uwzględniono 33 badania i wykazano, że po podjęciu takich działań przyrost masy ciała u ciężarnej jest mniejszy średnio o 0,70 kg (95% CI od –0,92 do –0,48 kg). Jednakże nie udowodniono ich pozytywnego oddziaływania na wynik ciąży. Interwencje zmniejszają ryzyko wykonania cięcia cesarskiego (iloraz szans [OR – odds ratio] 0,91; 95% CI 0,83-0,99), ale nie wystąpienia innych zagrożeń matczynych (takich jak: cukrzyca ciążowa, stan przedrzucawkowy, nadciśnienie indukowane ciążą, poród przedwczesny). W szczególności brakuje danych na temat odległych skutków u dzieci (takich jak: cukrzyca wieku dziecięcego, nadciśnienie tętnicze, otyłość u dzieci). Autorzy wnioskują, że nie ma uzasadnienia dla rutynowego stosowania normy Institute of Medicine dla przyrostu masy ciała w ciąży. Za to postulują potrzebę długofalowych randomizowanych prób kontrolowanych22.

Podsumowanie

  • Środowisko matki, wynikające zarówno ze stylu życia, jak i środowiska zewnętrznego, ma znaczący wpływ na rozwój dzieci, w tym na występowanie u nich otyłości, cukrzycy typu 2 i na tempo ich rozwoju psychomotorycznego.
  • Interwencje ukierunkowane na propagowanie zbilansowanej diety i aktywności fizycznej w czasie ciąży ograniczają przyrost masy ciała ciężarnej.
  • BMI matki przed ciążą jest silnym predykatorem rozwoju potomstwa w okresie dzieciństwa – wskazuje to na potrzebę populacyjnych działań prewencyjnych.
  • Argumenty dotyczące programowania płodowego mogą skutecznie przemawiać za podejmowaniem działań w kierunku eliminacji zagrożeń związanych z nadwagą i otyłością.
Do góry