Znaczenie inozytoli i proporcji ich izomerów stosowanych w celu poprawy profilu metabolicznego i hormonalnego oraz płodności u kobiet
prof. dr hab. n. med. Mirosław Wielgoś1
prof. dr hab. n. med. Dorota Bomba-Opoń1
prof. dr hab. n. med. Piotr Laudański2-4
prof. dr hab. n. med. Piotr Sieroszewski5
prof. dr hab. n. med. Ewa Wender-Ożegowska6
- Zastosowanie inozytoli w regulacji układu hormonalnego, cyklu miesiączkowego i wspieraniu płodności, zwłaszcza u kobiet z PCOS
- Korzyści wynikające z suplementacji inozytoli na etapie planowania ciąży oraz w procedurach wspomaganego rozrodu
- W poszukiwaniu proporcji idealnej – przegląd badań dotyczących kombinacji mio-inozytolu i D-chiro-inozytolu
Inozytole, będące chemicznie cyklicznym alkoholem cukrowym, pełnią istotną funkcję w regulacji procesów metabolicznych i hormonalnych. W praktyce klinicznej szczególne znaczenie mają dwa najczęściej badane izomery: mio-inozytol (MIO) oraz D-chiro-inozytol (DCI) (ryc. 1). Obydwa odgrywają rolę w metabolizmie glukozy i lipidów, regulacji cyklu miesiączkowego oraz w poprawie jakości komórek jajowych.
Suplementacja inozytoli znajduje zastosowanie zwłaszcza w terapii zespołu policystycznych jajników (PCOS – polycystic ovary syndrome)1. Wykazano, że inozytole u kobiet z PCOS wpływają na poprawę stanu metabolicznego i hormonalnego, a zarazem przywracają spontaniczną owulację. Również w procedurach wspomaganego rozrodu (ART – assisted reproductive technology) inozytol poprawiał skuteczność stymulacji jajników2.
Obie izoformy inozytolu, tj. MIO i DCI, występujące fizjologicznie w osoczu w proporcji 40 : 1 zdolne są do przeciwdziałania skutkom insulinooporności, gdyż ich aktywność prawdopodobnie obejmuje różne mechanizmy biologiczne3. W jajnikach stosunek MIO do DCI wynosi 100 : 1, jednak w przypadku hiperinsulinemii u kobiet z PCOS ulega on znacznemu zmniejszeniu pod wpływem epimerazy stymulowanej przez insulinę (ryc. 2). Istniejące dowody wskazują, że zaburzenie regulacji androgenów wewnątrz jajników, prawdopodobnie spowodowane brakiem równowagi między MIO a DCI, może być główną przyczyną zatrzymania wzrostu pęcherzyków w PCOS4.
Modulacja aktywności insuliny wpływa na szlaki steroidogenezy, prowadząc do zmniejszenia syntezy androgenów na poziomie zarówno jajników, jak i nadnerczy3. Suplementacja DCI w odpowiedniej proporcji z MIO pomaga w redukcji objawów związanych z hiperandrogenizmem: hirsutyzmu, trądziku i zaburzeń owulacji, dzięki czemu poprawia jakość życia pacjentek5.
Wpływ inozytoli na regulację układu hormonalnego
Inozytol jest głównie wbudowywany w błony komórkowe w postaci fosfatydylo-mio-inozytolu, będącego prekursorem trifosforanu inozytolu (Ins-1,4,5P3, InsP3), który działa jako wtórny przekaźnik regulujący aktywność kilku hormonów, takich jak: hormon ...
Dysregulacja aktywności epimerazy wpływa na stosunek MIO do DCI i może zakłócać sygnalizację hormonów, takich jak insulina i FSH. Opublikowane wyniki badań wskazują na występowanie defektu dostępności i/lub wykorzystania MIO i/lub DCI w tkankach u...