Szanowni Państwo, 
Drogie Koleżanki i Koledzy!

Przekazujemy Państwu numer sierpniowy Kardiologii po Dyplomie, mając nadzieję, że w urlopowym okresie znajdziecie Państwo czas na przeczytanie tego zeszytu. Jego tematyka jest urozmaicona i jestem przekonany, że warto będzie nieraz sięgnąć do artykułów z tego numeru nawet później, mając pod opieką trudniejszych chorych i przed sobą konieczność podjęcia ważnych decyzji lekarskich.
Zeszyt ósmy otwiera artykuł autorów z Instytutu Kardiologii w Warszawie dotyczący nowych metod leczenia opornego nadciśnienia tętniczego. Obecnie już w kilku ośrodkach w Polsce przeprowadzono zabiegi przezskórnej denerwacji tętnic nerkowych. Kliniki Instytutu Kardiologii w Warszawie kierowane przez prof. Andrzeja Januszewicza i prof. Adama Witkowskiego mają już duże doświadczenie w kwalifikowaniu chorych i przeprowadzaniu zabiegów, ponieważ uczestniczyły w międzynarodowych badaniach wieloośrodkowych. Ta obiecująca metoda może stać się niebawem ważnym elementem terapii chorych z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym niereagujących na leczenie farmakologiczne. Metoda ta wymaga bardzo dokładnej kwalifikacji chorych oraz wykluczenia wtórnego nadciśnienia. Należy także pamiętać, że najczęstszą przyczyną opornego nadciśnienia tętniczego jest niezażywanie zaleconych przez lekarza leków oraz zażywanienie steroidowych leków przeciwzapalnych. Na horyzoncie są już nowsze typy elektrod do denerwacji tętnic nerkowych, a świetnie rokuje przedstawiona w artykule nowa metoda stymulacji baroreceptorów zatok szyjnych.
Kolejny, bardzo interesujący artykuł prof. Marii Trusz-Gluzy z Katowic dotyczy leczenia przeciwarytmicznego. Pani Profesor postanowiła zainteresować nas tematyką leczenia arytmii, prezentując sześć stworzonych na rzecz dydaktyki przypadków chorych, wskazując popełnione błędy w diagnostyce i terapii oraz opisując właściwy sposób postępowania. To artykuł, który powinien przeczytać każdy kardiolog i internista.
Diagnostyka kardiomiopatii zapalnej to bardzo trudny problem, ponieważ postawienie takiego rozpoznania powinno uwzględniać wyniki analizy histologicznej i immunocytochemicznej. Prof. Zofia Bilińska z Instytutu Kardiologii w Warszawie prezentuje problemy patogenezy zapaleń mięśnia sercowego, wśród nich znaczenie identyfikacji wirusa, odpowiedzi immunologicznej organizmu oraz roli metaloproteinaz w procesach naprawczych.
Chory z utrzymującym się płynem w osierdziu to nie rzadkość w populacji po przebytym ostrym zapaleniu osierdzia. Jak diagnozować zapalenie osierdzia i jak leczyć nawroty zapalenia? - o tym dowiemy się po przeczytaniu artykułu zespołu z Katowic-Ochojca pod kierunkiem prof. Katarzyny Mizi-Stec. Bardzo ciekawy artykuł zawierający szczegółowe informacje o lekach i ich dawkowaniu w nawracającym zapaleniu osierdzia, z zaznaczeniem stosowania odpowiednio długiej terapii, a także prezentujący metody postępowania zabiegowego.
Zachęcam także do przeczytania artykułu prof. Anny Fijałkowskiej oraz prof. Andrzeja Biedermana z Warszawy o zakrzepowo-zatorowym nadciśnieniu płucnym. Ważny temat z powodu złego rokowania u tych chorych oraz z racji aktualnych możliwości leczenia operacyjnego (trombendarterektomia płucna) niektórych z nich. Pamiętajmy, że u chorych z niewyjaśnioną dusznością wysiłkową wśród wielu możliwych przyczyn należy brać pod uwagę nadciśnienie płucne. Nawet u chorych leczonych właściwie po ostrej zatorowości płucnej może rozwinąć się nadciśnienie płucne. We wstępnej diagnostyce ważne jest badanie echokardiograficzne.
Warto skupić się na zamieszczonych przez prof. Mirosława Kowalskiego zdjęciach echokardiograficznych w dziale Zagadki echo. Prezentowana jest na nich rzadka, wrodzona i bezobjawowa wada serca oraz warto sprawdzić swoją wiedzę w zagadkach. W dziale Diagnostyka TK, MR dr Magdalena Zagrodzka zapoznaje nas z nową generacją tomografów, dających nowe możliwości diagnostyki obrazowej tętnic wieńcowych i perfuzji mięśnia sercowego. To tomografy dwuenergetyczne. Już funkcjonują w naszym kraju.
Dr Marta Załęska-Kocięcka i dr Piotr Góral przygotowali tłumaczenia ciekawych doniesień z bieżącej literatury. Dowiemy się o pierwszym przezskórnym wszczepieniu u człowieka zastawki mitralnej w Kopenhadze, o lepszych wynikach wczesnej interwencji chirurgicznej w stosunku do tradycyjnego postępowania w IZW z długą wegetacją, czy długie 24-miesięczne podwójne leczenie przeciwpłytkowe jest bezpieczne oraz o rokowniczym znaczeniu złożonych arytmii w NSTEMI.
Życzę dobrej lektury i pozdrawiam z wakacyjnego wypoczynku.