Szanowni Państwo, drodzy Czytelnicy

Elektrokardiografia jest nadal niezwykle ważnym i jednym z podstawowych narzędzi w codziennej pracy klinicznej. Jedną z jej odmian jest 24-godzinne monitorowanie EKG metodą Holtera. Zgodnie z zaleceniami ACC/AHA [1] badanie to należy wykonać u wszystkich chorych z niewyjaśnionymi nawracającymi kołataniami serca. Poniższy przykład ilustruje, jak cenne może być to badanie.

Opis przypadku

Pacjent, lat 57, z wieloletnim rozpoznaniem kardiomiopatii rozstrzeniowej został przekazany do ośrodka autora w trybie pilnym z powodu wystąpienia kolejnego częstoskurczu z wąskimi zespołami QRS przebiegającego z nasilonymi objawami niewydolności ...

Jakie było dalsze postępowanie? Chorego zakwalifikowano do badania elektrofizjologicznego, które wykonano w tym samym dniu. Protokołem IAP 500-1 stwierdzono rozszczepienie łącza przedsionkowo-komorowego (a-v) z indukcją AVNRT o cyklu 330 ms przewodzonego w dół drogą wolną i w górę drogą szybką łącza a-v. W czasie tego samego seansu przystąpiono do zabiegu ablacji, uzyskując w pierwszej aplikacji prądu RF przerwanie przewodzenia w drodze wolnej łącza a-v. W kontrolnym badaniu elektrofizjologicznym wykonanym po 30 minutach nie stwierdzono cech rozszczepienia łącza a-v. Nie indukowano żadnej arytmii. Podczas całego zabiegu obserwowano liczną monomorficzną ekstrasystolię komorową (okresowo w postaci bigeminii) o obrazie prawogramu oraz bloku lewej odnogi pęczka Hisa (strefa przejścia V₂-V₃), a więc o morfologii bardzo zbliżonej do kształtu pierwszego pobudzenia częstoskurczu komorowego na rycinie 2.