Wprowadzenie

W ostatniej części repetytorium, w oparciu o wytyczne i konsensus ekspertów, przedstawiamy rzadsze wskazania do badania MR serca. Kierując pacjentów na jakiekolwiek badanie serca metodą MR należy pamiętać o istotnym ograniczeniu metody w porównaniu z tomografią komputerową, jaką jest brak możliwości wykonania wtórnych rekonstrukcji w innych płaszczyznach niż zadane w trakcie badania. Ma to zasadnicze znaczenie w diagnostyce przedstawionych poniżej patologii serca. Należy również podkreślić, że jeśli chcielibyśmy u każdego wykonać pełne badanie serca metodą MR z oceną wszystkich zastawek, pełnej morfologii czy anatomii wszystkich struktur, badanie trwałoby w zależności od aparatu ok. 2-3 godzin. Nie jest to wykonalne ani ze względów organizacyjnych placówek MR ani ze względów zdrowotnych dla pacjenta. Dlatego tak ważne jest zdefiniowanie problemu klinicznego: co badanie ma wyjaśnić? Ponieważ po wykonaniu badania metodą MR nie mamy już możliwości zmiany płaszczyzny czy wtórnych rekonstrukcji, w uwidocznieniu konkretnych zmian kluczowe są dane zawarte w skierowaniu. Ukierunkowują też one lekarza badającego na określony region anatomiczny oraz w zależności od rozpoznania i wskazań pomagają w optymalnym doborze dedykowanych celowanych sekwencji (w tym także przed i po podaniu paramagnetycznego środka kontrastowego). W sekwencjach tych staramy się uwidocznić zarówno mięsień, jak i aparat zastawkowy. Czas trwania badania MR nastawionego na diagnostykę określonych zmian (np. niedokrwiennych czy kardiomiopatii) jest znacznie krótszy od podstawowego pełnego badania serca. Poniżej przedstawiono w skrócie pozostałe wskazania do wykonania badania MR serca nieomawiane w poprzednich częściach repetytorium.