Wprowadzenie

Choroba wieńcowa jest istotnym problemem nie tylko z punktu widzenia kardiologa, ale także całego systemu opieki zdrowotnej, a patrząc szerzej – także społeczeństwa. Klasyczne dla epidemiologii chorób układu krążenia badanie Framingham Heart Study określiło życiowe ryzyko wystąpienia objawowej choroby wieńcowej po czterdziestym roku życia na poziomie 49% dla mężczyzn i 32% dla kobiet [1]. Aktualne dane epidemiologiczne ze Stanów Zjednoczonych przypisują jedną szóstą wszystkich zgonów chorobie wieńcowej. Ponieważ 80% pacjentów, którzy umierają z powodu choroby wieńcowej, jest w wieku ponad 65 lat, należy się spodziewać, że wraz ze wzrostem liczby osób starszych w społeczeństwie chorobowość będzie nadal wzrastać. Biorąc pod uwagę fakt, że 64% kobiet i 50% mężczyzn, którzy umierają nagle z powodu choroby wieńcowej, nie ma wcześniej żadnych objawów, diagnostyka choroby wieńcowej pozostaje jednym z najważniejszych wyzwań kardiologii w XXI wieku [2]. Chociaż rozwój nieinwazyjnych metod obrazowania zwiększył zakres i nieco skomplikował proces wyboru odpowiednich narzędzi diagnostycznych u pacjenta z chorobą wieńcową, to koronarografia pozostaje złotym standardem w obrazowaniu naczyń wieńcowych.

Wybrane aspekty diagnostyki choroby wieńcowej

Ważnym zadaniem kardiologa jest właściwe (zgodne ze wskazaniami) korzystanie z licznych narzędzi diagnostycznych tak, aby potwierdzić diagnozę w sposób optymalny z punktu widzenia dobra pacjenta, ale też uzasadniony w warunkach ograniczonych zasobów dostępnych w systemie opieki zdrowotnej. Zasadniczym wyborem, przed jakim staje lekarz, który chce postawić rozpoznanie choroby wieńcowej lub zaplanować jej leczenie, jest ten między inwazyjnymi a nieinwazyjnymi metodami diagnostyki. Z dostępnych metod diagnostycznych wymienić należy: badania obciążeniowe (elektrokardiograficzne, echokardiograficzne, izotopowe [SPECT], oparte na rezonansie magnetycznym [MR]), badanie zwapnień wieńcowych w tomografii komputerowej (calcium score), angiografię naczyń wieńcowych w tomografii komputerowej (TK) czy wreszcie stosowaną od ponad 50 lat koronarografię (tabela) [3].  

Ograniczeniem koronarografii jest wizualizacja światła naczynia niepozwalająca na pełną ocenę jego ściany, w tym zwłaszcza morfologii blaszki miażdżycowej, a także brak możliwości oceny funkcjonalnej obserwowanego zwężenia, o ile nie towarzyszy je...

Decyzja o wykorzystaniu konkretnej metody diagnostycznej, w tym koronarografii, jest złożona. Konieczne jest rozważenie stosunku korzyści do ryzyka (wymiar indywidualny), kosztów do uzyskanych korzyści (wymiar socjoekonomiczny), wykluczenie przeci...