Leki inkretynowe stanowią przełom w diabetologii. Są dobrze tolerowane, bezpieczne, cechują się niskim ryzykiem hipoglikemii, nie wpływają na masę ciała, przyjmuje się je doustnie, a leczenie nie wymaga częstej kontroli. W artykule przedstawiono przypadek 62-letniego pacjenta, u którego zintensyfikowano leczenie cukrzycy, dołączając do metforminy właśnie lek inkretynowy, konkretnie inhibitor dipeptydylopeptydazy 4: linagliptynę.

Opis przypadku

Mężczyzna, 62 lata, z cukrzycą typu 2 rozpoznaną przed 5 laty, pozostający pod opieką poradni diabetologicznej od 3 lat (wizyty dotychczas niesystematyczne – 1-2 na rok), zgłosił się z powodu pogorszenia wyrównania glikemii. Do tej pory był leczony metforminą: początkowo w dawce dobowej 1500 mg, aktualnie w dawce 3000 mg/24 h. Pacjent nie prowadził systematycznie samokontroli; według jego relacji glikemia na czczo wynosiła 170-180 mg/dl, a glikemia poposiłkowa w granicach 150-200 mg/dl.

W wywiadzie chorobowym: nadciśnienie tętnicze od 35 r.ż., choroba niedokrwienna serca, ostry zespół wieńcowy (w 2001, 2003, 2005 i 2015 r.), implantacja stentów, dyslipidemia, przewlekła choroba nerek G2, dna moczanowa (ostatni napad przed 6 miesiącami), czynny nikotynizm – od 40 lat pali 30-40 papierosów dziennie. Chory przyjmował na stałe ramipryl (10 mg/24 h), metoprolol o przedłużonym uwalnianiu (100 mg), kwas acetylosalicylowy (75 mg/24 h), atorwastatynę (20 mg/24 h) i allopurynol (200 mg/24 h).

Pacjent z zawodu jest informatykiem, ma siedzący tryb życia, spędza czas głównie przy komputerze, odżywia się nieregularnie, nie przestrzega zaleceń dietetycznych. Jego aktywność fizyczna jest ograniczona do krótkich spacerów z psem: 2-3 dziennie. Twierdzi, że alkohol spożywa sporadycznie. W wywiadzie rodzinnym cukrzyca typu 2 u matki i siostry chorego.

W badaniu przedmiotowym zwracała uwagę otyłość brzuszna, masa ciała 96 kg, wskaźnik masy ciała (BMI – body mass index) 32 kg/m². Ciśnienie tętnicze 135/80 mmHg, czynność serca miarowa 70/min. Oddechowo i krążeniowo pacjent był wyrównany. Stopy bez zmian patologicznych. W badaniu neurologicznym bez odchyleń. Na dnie oka bez zmian zależnych od cukrzycy. Wyniki badań laboratoryjnych były następujące:

• hemoglobina glikowana (HbA_1c) 7,6%
• kreatynina 1,5 mg/dl
• szacowany wskaźnik filtracji kłębuszkowej (eGFR – estimated glomerular filtration rate) wg Modification of Diet in Renal Disease (MDRD) 69,3 ml/min/ 1,73 m²
• kwas moczowy 6,0 mg/dl
• aminotransferaza alaninowa (AlAT – alanine aminotransferase) 36 U/l
• aminotransferaza asparaginowa (AspAT – aspartate aminotransferase) 30 U/l
• całkowite stężenie cholesterolu 226 mg/dl
• lipoproteiny o dużej gęstości (HDL – high density lipoprotein) 33 mg/dl
• lipoproteiny o niskiej gęstości (LDL – low density lipoprotein) 146 mg/dl
• triglicerydy (TG) 235 mg/dl.

Badanie ogólne moczu prawidłowe. W USG jamy brzusznej poza cechami stłuszczenia miąższu wątroby bez innych odchyleń.