W artykule przedstawiono przypadek 46-letniej chorej, która została skierowana do szpitala w celu diagnostyki inwazyjnej i ewentualnego leczenia napadowego częstoskurczu nadkomorowego. W trakcie badania elektrofizjologicznego wyzwolono częstoskurcz nawrotny w łączu przedsionkowo-komorowym, który płynnie przechodził w częstoskurcz komorowy z drogi odpływu prawej komory. Transformacje częstoskurczów obserwowano wielokrotnie w czasie zabiegu. Współistnienie dwóch arytmii u jednego chorego jest stosunkowo częstym zjawiskiem, jednak nikt wcześniej nie donosił o wielokrotnych transformacjach arytmii, które rejestrowano w opisywanym przypadku.

Opis przypadku

Kobieta, 46 lat, została skierowana do Kliniki Elektrokardiologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi z powodu wieloletnich napadowych arytmii nadkomorowych w wywiadzie w celu szczegółowej diagnostyki i ewentualnej kwalifikacji do leczenia zabiegowego zaburzeń rytmu serca. Skarżyła się na codziennie występujące napadowe kołatania serca, które zwykle przerywała za pomocą manewru Valsalvy. Najdłuższy z napadów trwał ponad 4 godz., a został przerwany przez dożylne podanie adenozyny. Znacznie rzadziej pacjentka odczuwała silniejsze kołatania serca wywołujące zawroty głowy i objawy przedomdleniowe. Doświadczała jedynie dolegliwości związanych z arytmią – nie leczyła się na inne choroby.

We wstępnej ocenie klinicznej nie stwierdzono u chorej strukturalnej choroby serca. Pacjentka została zakwalifikowana do inwazyjnego badania elektrofizjologicznego (EPS – electrical programmed stimulation). Przy użyciu standardowych protokołów sty...

Przeprowadzono aplikację energią o częstotliwości radiowej w pozycji typowej dla drogi wolnej łącza przedsionkowo-komorowego, eliminując substrat dla indukcji AVNRT. W kontrolnych stymulacjach nie wyzwalano arytmii nadkomorowej, natomiast przy zastosowaniu prawokomorowej stymulacji sprzęganej nadal wyzwalano RVOT-VT (ryc. 3). W związku z tym jednocześnie uzupełniono zabieg o mapowanie RVOT i wykonano aplikacje w obszarze najwcześniejszych sygnałów V w trakcie arytmii. Żadnej z arytmii nie wyzwolono w dalszych stymulacjach prowokacyjnych.