Temat numeru
Telemonitoring kardiologicznych urządzeń wszczepialnych
dr n. med. Sławomir Pluta
- Zasady działania systemu zdalnego monitorowania kardiologicznych urządzeń wszczepialnych (RM-CIED)
- Zalecenia towarzystw kardiologicznych dotyczące wykorzystywania RM-CIED
- Korzyści wynikające ze stosowania telemonitoringu CIED w codziennej praktyce
Zdalne monitorowanie kardiologicznych urządzeń wszczepialnych (RM-CIED – remote monitoring of cardiac implantable electronic devices) stanowi uznaną i skuteczną formę uzupełnienia standardowej opieki nad pacjentem po implantacji CIED. Wszystkie obecnie implantowane elektroniczne urządzenia kardiologiczne: rozruszniki serca (PM – pacemarker), kardiowertery-defibrylatory (ICD – implantable cardioverter-defibrillator), stymulatory resynchronizujące serce (CRT-P – cardiac resynchronization therapy pacemaker), stymulatory resynchronizujące serce z opcją kardiowertera-defibrylatora (CRT-D – cardiac resynchronization therapy defibrillator) czy rozruszniki bezelektrodowe mają możliwość zdalnego przesyłu danych.
W bieżącej sytuacji epidemiologicznej, w której z jednej strony pacjenci mają ograniczony dostęp do placówek ochrony zdrowia, a z drugiej – sami unikają kontaktów interpersonalnych, redukując tym samym ryzyko infekcji COVID-19, RM-CIED nabiera jeszcze większego znaczenia. Z uwagi na brak finansowania przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) tylko nieliczne ośrodki w kraju zdecydowały się na szerokie zastosowanie tej formy opieki nad pacjentem z wszczepionym CIED. W Polsce aktualnie trwa debata mająca umożliwić finansowanie tej procedury przez NFZ.
Opis metody
Zdalny przesył danych z CIED jest obecnie oparty na całkowicie automatycznym procesie. Przeznaczony dla implantowanego urządzenia transmiter jest przekazywany pacjentowi bezpośrednio po wypisie lub na pierwszej wizycie ambulatoryjnej i komunikuje się bezprzewodowo z wszczepionym urządzeniem. Pobrane dane są następnie przesyłane przez sieć GSM na specjalny serwer, tak by mogły być udostępnione na stronie internetowej personelowi zajmującemu się zdalną opieką nad pacjentami z CIED (ryc. 1). Obecnie wszystkie transmitery mają w pełni automatyczną transmisję danych i nie wymagają żadnego zaangażowania ze strony pacjenta. Istnieje natomiast możliwość przesłania „transmisji na życzenie” w przypadku, gdy czuje się on zaniepokojony swoim stanem zdrowia.
Częstość wysyłania rutynowej transmisji jest zależna od zaprogramowanych ustawień i może być dostosowana indywidualnie do pacjenta. Zawarte w teletransmisji dane pokrywają się z tymi uzyskanymi przez tradycyjną interrogację podczas standardowej am...
