Koronarografia

Miażdżyca jako choroba systemowa

lek. Artur Pawlik

prof. dr hab. n. med. Stanisław Bartuś

Oddział Kliniczny Kardiologii oraz Interwencji Sercowo-Naczyniowych, Szpital Uniwersytecki w Krakowie

Adres do korespondencji:

prof. dr hab. n. med. Stanisław Bartuś

Oddział Kliniczny Kardiologii oraz Interwencji Sercowo-Naczyniowych

Szpital Uniwersytecki w Krakowie

ul. Jakubowskiego 2, 30-668 Kraków

e-mail: mbbartus@cyfronet.pl

stanislaw.bartus@uj.edu.pl

  • O istotnej roli leczenia miażdżycy obwodowej u chorych poddawanych interwencjom sercowym z użyciem dużego dostępu naczyniowego


Opis przypadku

Pacjent 68-letni, z nadciśnieniem tętniczym, zaburzeniami lipidowymi, uzależniony od nikotyny, po przebytej przezskórnej angioplastyce tętnicy szyjnej wspólnej lewej, chirurgicznej rekonstrukcji tętnicy biodrowej wspólnej i zewnętrznej lewej oraz rekonstrukcji tętnicy biodrowej zewnętrznej i tętnicy udowej wspólnej lewej, został skierowany do szpitala z powodu zaostrzenia objawów niewydolności serca w klasie NYHA (New York Heart Association) III/IV. Zgłaszał także zaburzenia snu spowodowane silną dusznością w trakcie leżenia na wznak (orthopnoe). Przed zaostrzeniem niewydolności krążenia u chorego występowało chromanie przestankowe prawej kończyny dolnej po przejściu dystansu krótszego niż 200 m (nasilenie objawów w klasie IIb wg klasyfikacji Rutherforda). Pacjent przyjmował spironolakton (25 mg), kwas acetylosalicylowy (75 mg), rozuwastatynę (10 mg), bisoprolol (2,5 mg), zofenopryl (2,5 mg b.i.d.) oraz torasemid (2,5 mg). Chory był dwukrotnie zaszczepiony przeciwko COVID-19 i nie przeszedł aktywnej postaci tej choroby. Wyniki wstępnych badań laboratoryjnych przedstawiono w tabeli 1.



Przy przyjęciu chory był w stanie średnim, z dusznością spoczynkową. W trakcie osłuchiwania pól płucnych stwierdzono przypodstawne trzeszczenia. Nie stwierdzono obrzęków obwodowych. Żyły szyjne były nieposzerzone, wątroba niebadalna poniżej prawego łuku żebrowego. Nawrót kapilarny prawidłowy. Wykonano badanie echokardiograficzne, w którym stwierdzono obniżoną frakcję wyrzutową lewej komory na poziomie 18% z tendencją do bliznowacenia ściany dolnej i tylnej oraz umiarkowaną niedomykalność mitralną. Jamy lewego serca były powiększone: średnica lewej komory w trakcie rozkurczu wynosiła 6,2 cm, natomiast objętość lewego przedsionka 51 ml/m2.

Po ustabilizowaniu stanu chorego, z nakłucia prawej tętnicy promieniowej wykonano koronarografię, w której stwierdzono wielonaczyniową chorobę wieńcową: przewlekłą okluzję prawej tętnicy wieńcowej (ryc. 1A) i gałęzi okalającej oraz krytyczne zwęże...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Dyskusja

Współczesna patofizjologia przedstawia miażdżycę jako przewlekłą, uogólnioną chorobę zapalną, która często współistnieje w wielu łożyskach naczyniowych i powoduje dysfunkcję różnych narządów [...]

Podsumowanie

Przedstawiony pacjent z zaawansowaną niedokrwienną niewydolnością serca oraz wielopoziomową miażdżycą odniósł dużą korzyść z hybrydowego zabiegu łączącego przezskórne techniki angiologiczne, wieńcowe [...]

Do góry