Główną mechaniczną funkcją lewego przedsionka (LA – left atrium) jest ułatwianie i modulowanie napełniania lewej komory (LV – left ventricle) krwią powracającą z płuc. Odbywa się to podczas skurczu LV – w tym wypadku LA stanowi niejako rezerwuar dla napływu krwi z żył płucnych (PV – pulmonary vein), następnie służy jako kanał podczas wczesnego rozkurczu LV, przenoszący krew zmagazynowaną w LA do LV, by na koniec jako pompa wspomagająca poprawić końcoworozkurczowe napełnianie LV.

Chociaż wykazano, że ocena LA jest bardzo przydatna w licznych chorobach sercowo-naczyniowych, okazuje się ona złożona z wielu powodów¹:

• dla obliczeń geometrycznych kształt LA nie jest tak prosty jak LV ze względu na obecność uszka LA (LAA – LA appendage), ujść czterech PV oraz przegrody międzyprzedsionkowej, niejednokrotnie wiotkiej lub uwypuklającej się tętniakowato w stronę jednego z przedsionków
• wielkość LA zmienia się w trakcie cyklu pracy serca, a zatem gdy wymagane jest precyzyjne oszacowanie zmian wymiarów, konieczne jest dokonywanie pomiarów adekwatne do okresu cyklu pracy LA
• żadna inna technika obrazowania, z wyjątkiem echokardiografii, nie może być stosowana jako złoty standard oceny dynamicznych zmian LA; chociaż rezonans magnetyczny serca (CMR – cardiac magnetic resonance imaging) zapewnia odpowiednią rozdzielczość przestrzenną, próbkowanie czasowe jest niewystarczające do oceny częstych zmian wymiarów, zwłaszcza gdy występują nieregularne i szybkie rytmy, w tym migotanie przedsionków (AF – atrial fibrillation)
• ocena ciśnienia LA (LAP – LA pressure), fundamentalna dla określenia ważnych parametrów funkcjonalnych (tj. podatności, sprężystości), jest inwazyjna i trudna technicznie; ponadto LAP jest tylko częściowo determinowane przez wewnętrzną funkcję LA, ponieważ czynność LV i stan objętości mają na nią istotny wpływ.

Podstawowe informacje dotyczące wymiarów planimetrycznych oraz wolumetrycznych LA, a także wskaźniki hemodynamiczne można uzyskać, opierając się na prostym obrazowaniu dwuwymiarowym z zastosowaniem opcji M-mode. Echokardiografia dopplerowska, obejmująca najnowsze osiągnięcia, takie jak tkankowa echokardiografia dopplerowska (TDI – tissue Doppler imaging), echokardiografia trójwymiarowa (3D – three dimensional echocardiography) i techniki oceny odkształcania mięśnia sercowego, stanowią bardziej rozbudowany zestaw narzędzi do analizy strukturalnej i czynnościowej LA. Dostarczają one ważnych parametrów przydatnych do interwencji terapeutycznych, monitorowania chorego, a także o znaczeniu predykcyjnym dla rokowania w wielu różnych chorobach sercowo-naczyniowych¹.