Leczenie nadciśnienia tętniczego przy współistnieniu stenozy aortalnej

lek. Mateusz Sitarski

dr n. med. Mateusz Mościński

dr n. med. Jarosław Gorol

Oddział Kardiologii i Intensywnej Opieki Kardiologicznej, Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 4 w Bytomiu

Adres do korespondencji:

lek. Mateusz Sitarski

Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 4 w Bytomiu

al. Legionów 10, 41-902 Bytom

e-mail: mateuszlsitarski@gmail.com

  • Stenoza aortalna – najczęstsza pierwotna wada zastawkowa wymagająca leczenia interwencyjnego
  • Nadciśnienie tętnicze współistniejące ze zwężeniem zastawki aortalnej
  • Stosowanie poszczególnych grup leków hipotensyjnych u chorych z nadciśnieniem tętniczym i stenozą aortalną

Częstość występowania stenozy aortalnej (AS – aortic stenosis) wzrasta wykładniczo wraz z wiekiem i wynosi 3% u badanych powyżej 75 r.ż. (w grupie osiemdziesięciolatków sięga 10%)1-3. U starszych osób zwężenie jest zwykle wtórne do zwyrodnienia zastawki trójpłatkowej, u młodszych natomiast najczęstszą przyczyną AS jest obecność zastawki dwupłatkowej.

Zgodnie z zaleceniami diagnostyki echokardiograficznej podstawowe pomiary w ocenie stopnia AS obejmują:

  • średni gradient ciśnienia (PGmean – mean pressure gradient)
  • szczytową prędkość przepływu przez zastawkę (Vmax – peak transvalvular velocity)
  • pole powierzchni ujścia zastawki (AVA – aortic valve area).

W przypadku rozbieżności w ocenie stopnia AS różnymi sposobami należy uwzględnić dodatkowo nasilenie zwapnień zastawki, przerost lewej komory bądź wartości ciśnienia tętniczego.

Definiuje się cztery kategorie istotnej AS (tab. 1)4.

Rozpoznanie nadciśnienia tętniczego, niezależnie od wieku, jest możliwe, gdy średnie wartości ciśnienia tętniczego (obliczone na podstawie co najmniej 2 pomiarów dokonanych podczas co najmniej 2 różnych wizyt) wynoszą ≥140 mmHg dla ciśnienia skurczowego (SBP – systolic blood pressure) i/lub ≥90 mmHg dla ciśnienia rozkurczowego (DBP – diastolic blood pressure). Jeśli u pacjentów stwierdza się wartości SBP w zakresie 140-159 mmHg oraz DBP w zakresie 90-99 mmHg, a chorzy ci mają jednocześnie niskie lub umiarkowane ryzyko sercowo-naczyniowe, wskazane jest dodatkowe potwierdzenie rozpoznania poprzez wykonanie automatycznej rejestracji ciśnienia tętniczego (ABPM – ambulatory blood pressure monitoring) lub jego pomiarów w warunkach domowych5.

Wzrost odsetka pacjentów z nadciśnieniem tętniczym jest związany m.in. z procesem starzenia się społeczeństwa oraz coraz mniej aktywnym stylem życia. Jest to szczególnie widoczne w grupie osób powyżej 60 r.ż., w przypadku których odsetek pacjentów z tym schorzeniem wynosi już 60%. Obowiązującą klasyfikację nadciśnienia tętniczego przedstawiono w tabeli 2. Podstawowym celem leczenia jest w tym wypadku obniżenie wartości ciśnienia tętniczego do <140/90 mmHg u wszystkich pacjentów, a przy dobrej tolerancji leczenia dalsza redukcja do ≤130/80 mmHg. Jednak nie zaleca się dążenia do osiągnięcia wartości SBP poniżej 120 mmHg6.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Farmakoterapia

Terapię nadciśnienia tętniczego u pacjentów ze współistniejącą AS należy rozpoczynać od niskich dawek leków oraz ściśle monitorować skuteczność leczenia, aby uniknąć [...]

Podsumowanie

<<<|Tabela 3>>>

Do góry