Dabigatran jako lek przeciwkrzepliwy stosowany u pacjentów z migotaniem lub trzepotaniem przedsionków oraz w leczeniu i profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) stanowi skuteczną i bezpieczną formę terapii. Z uwagi na metabolizm niezależny od cytochromu P450 lek nie wykazuje interakcji z większością stosowanych środków leczniczych (dotyczy to np. diklofenaku i atorwastatyny). W sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia, takich jak niekontrolowane poważne krwawienia lub pilne operacje, istnieje możliwość zastosowania czynnika odwracającego – jest nim swoiste humanizowane przeciwciało monoklonalne – idarucyzumab, który odwraca działanie przeciwzakrzepowe w trybie natychmiastowym.

Migotanie przedsionków a ryzyko zakrzepowo-zatorowe

Znaczenie profilaktyki przeciwkrzepliwej

Migotanie przedsionków stanowi najbardziej rozpowszechnioną arytmię wśród populacji ogólnej. Stwierdza się je u ponad 43,6 mln osób na świecie, a ryzyko wystąpienia w ciągu całego życia dotyczy 1 na 3 osoby. Omawiana arytmia częściej dotyka mężczyzn. Prawdopodobieństwo zwiększa się wraz z obciążeniem czynnikami ryzyka – otyłością, spożywaniem alkoholu, paleniem tytoniu, nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą typu 2¹. Napad migotania przedsionków może być również spowodowany zaburzeniami elektrolitowymi lub hormonalnymi.

W patomechanizmie tej patologii uczestniczą impulsy elektryczne o różnej lokalizacji, spoza węzła zatokowego, powodujące chaos elektryczny oraz zaburzenia hemodynamiczne w obrębie przedsionków i w konsekwencji nieskoordynowane pobudzenia komór.

Podstawę rozpoznania stanowi standardowy 12-odprowadzeniowy zapis EKG lub konieczny jest zapis EKG z pojedynczego odprowadzenia (pasek) o czasie trwania ≥30 s (ryc. 1).

Migotanie przedsionków skutkuje niemiarową pracą serca, nierzadko o wysokiej częstości. Brak skutecznego skurczu przedsionków upośledza całkowitą wydolność mięśnia sercowego o ok. 15%, co u osób z wyjściową niewydolnością serca może znacznie nasilić dolegliwości². Najpowszechniejsze symptomy arytmii to uczucie kołatania w klatce piersiowej, obniżenie tolerancji wysiłku manifestujące się dusznością lub potami oraz zawroty głowy i omdlenia. Nierzadko pacjenci są asymptomatyczni, a pierwszym objawem choroby jest udar niedokrwienny mózgu.

W celu stratyfikacji ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu u chorych z migotaniem, a także trzepotaniem przedsionków, niezależnie od formy arytmii – napadowej, przetrwałej czy utrwalonej – zaleca się wykorzystanie klinicznej skali CHA2DS2-VASc (tab....