Szanowni Państwo, drodzy Czytelnicy!

Elektrokardiograficzne monitorowanie rytmu serca metodą Holtera jest ważnym narzędziem diagnostycznym u chorych, u których podejrzewamy występowanie zaburzeń rytmu serca, jak również u tych, u których chcemy dowiedzieć się czegoś więcej o arytmiach wcześniej zarejestrowanych w standardowym EKG. Szczegółowe wskazania do wykonania tego badania są dość jednoznacznie określone [1]. Należy jednak pamiętać, że od pewnego czasu dysponujemy różnymi nowymi technikami przedłużonych rejestracji EKG obejmującymi zarówno wydłużenie monitorowania do 7 dni, jak również możliwość ciągłego zapisu 12 odprowadzeń. Oczywiście zwiększenie liczby odprowadzeń to również większe koszty badania oraz istotna niedogodność dla pacjenta. Wykonanie takiego badania musi mieć konkretne uzasadnienie, wskazania zostały doprecyzowane w dokumencie, który przed chwilą cytowałem. Przedstawiam je w tabeli.

Trudno jednoznacznie określić, jak wielu jest pacjentów, u których badanie 12-odprowadzeniowe zgodnie z tymi zaleceniami jest potrzebne, ale na pewno nie jest to grupa bardzo duża. Jednak patrząc na powyższe zalecenia, musimy pamiętać, że są to często pacjenci, u których wykonanie zwykłego 3-odprowadzeniowego badania holterowskiego może nie wnieść niczego nowego. Z własnego doświadczenia mogę również dodać, że są to często chorzy, u których takie „zwykłe” badanie już wykonywano, niekiedy wielokrotnie.