Chociaż różne odmiany czerniaka stanowią ok. 2 proc. nowotworów skóry, odpowiadają za większość zgonów. Szacuje się, że w USA w bieżącym roku zostanie zdiagnozowanych 73 870 nowych przypadków czerniaka, a niemal 10 tys. pacjentów umrze.

Obserwowano częstsze występowanie tej choroby u biorców przeszczepów otrzymujących leki immunosupresyjne, jednak brakowało precyzyjnej oceny stopnia narażenia w tej grupie chorych. Zadania tego podjęli się naukowcy z ośrodków w USA.

W celu określenia częstości występowania i czynników ryzyka czerniaka wykorzystano dane z lat 1987-2010 zaczerpnięte z amerykańskiego rejestru Transplant Cancer Match Study. Spośród 139 991 biorców przeszczepów rasy białej zidentyfikowano 519 osób z czerniakiem. W osobnej analizie zestawiono dane 182 biorców przeszczepu chorych na czerniaka i 131 358 pacjentów niebędących biorcami dla oceny przebiegu choroby nowotworowej w okresie średnio 15 lat. Wśród biorców przeszczepów stwierdzono podwyższone ryzyko czerniaka (standaryzowany współczynnik częstości 2,12), szczególnie wyraźnie w przypadku nowotworów z przerzutami do regionalnych węzłów chłonnych (współczynnik częstości 4,11). W odniesieniu do zmian bez przerzutów w okresie po transplantacji ich częstość była stabilna, z wyjątkiem pacjentów poddawanych terapii podtrzymującej azatiopryną (współczynnik częstości 1,35). Szczyt występowania czerniaka z zajęciem regionalnych węzłów chłonnych lub z odległymi przerzutami miał miejsce cztery lata po przeszczepieniu narządu z tendencją do wzrostu częstości u chorych poddawanych indukcyjnej terapii za pomocą przeciwciał poliklonalnych. Badanie wskazuje, że sytuacja biorców przeszczepów jest gorsza także pod względem umieralności z powodu czerniaka: u 27 proc. z nich nastąpił zgon w porównaniu z 12 proc. pozostałych pacjentów.

Wyniki potwierdzają związek między podwyższoną częstością występowania czerniaka i jego większą agresywnością a immunosupresją, której poddawani są biorcy przeszczepów.