Innym nowotworem wieku dziecięcego jest guz Wilmsa, o którym kiedyś mówiło się „guz kąpieli sobotniej”. Matki kąpały dzieci raz na tydzień i kiedy przychodziły do lekarza, tłumaczyły: w poprzednią sobotę nic nie było, teraz czuję pod palcami wyraźny guz.

Czasami dziecko wymaga dłuższej obserwacji. Kiedy jednak dolegliwości i objawy charakterystyczne dla innej choroby nie mijają, trzeba podjąć diagnostykę w kierunku choroby nowotworowej. Wyciek z ucha, przewlekłe zaparcia, przewlekły kaszel to mogą być pierwsze sygnały rozwijającej się choroby nowotworowej.

MT: Nie namówimy rodziców, by każdy katar diagnozowali w kierunku nowotworu. Lekarzy też.

Tabela 1. Skrócony algorytm postępowania w przypadku podejrzenia choroby nowotworowej u dziecka (na podst. doświadczeń kliniki).

W.B.: To właśnie jest dla lekarza pierwszego kontaktu największe wyzwanie: z jednej strony powinien dążyć do jak najszybszego ustalenia diagnozy, z drugiej – nie może stawiać zbyt pochopnie rozpoznania nowotworu. Wiele objawów stwierdzanych w początkowym okresie rozwoju nowotworów występuje znacznie częściej w różnych chorobach nienowotworowych. Dlatego mówimy o czujności onkologicznej (tab. 1).

Dlatego też już trzeci rok wspólnie z fundacją Project HOPE organizujemy bezpłatne szkolenia dla lekarzy i pielęgniarek POZ w zakresie wczesnego wykrywania nowotworów u dzieci.