Każde złamanie osteoporotyczne zwiększa ryzyko kolejnych. Szczególnie istotne są złamania kręgów oraz końca bliższego kości udowej, zarówno z powodu istotnego wpływu na stan zdrowia pacjenta, jak i jako szczególnie niekorzystny czynnik prognostyczny. W omawianym badaniu poddano analizie związek pomiędzy złamaniami u starszych mężczyzn a gęstością mineralną kości (BMD). Badana kohorta obejmowała 3014 mężczyzn w wieku od 69 do 81 lat. 1427 spośród nich miało wykonane badanie radiologiczne w projekcji bocznej kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego oraz badanie densytometryczne biodra i kręgosłupa lędźwiowego. Diagnoza osteoporozy została postawiona zgodnie z wartością BMD całego biodra. U 215 mężczyzn (15,1 proc.) stwierdzono obecność złamań kręgów, a BMD u tych osób było istotnie niższe niż u pozostałych pacjentów. Większa liczba złamań oraz większy stopień deformacji kręgów wiązał się z niższymi wartościami BMD. Szansa na wykrycie osteoporozy u mężczyzn, u których wykryto co najmniej jedno złamanie kręgu niezależnie od stopnia ciężkości złamania, była sześciokrotnie większa niż u mężczyzn bez złamania kręgu. Gdy brano pod uwagę pacjentów z co najmniej trzema złamaniami o największym stopniu zaawansowania, szansa na wykrycie osteoporozy wzrastała aż 114 razy.

Komentarz

Badanie przedstawia ważne informacje dotyczące powiązań między złamaniami kręgów oraz rozpoznaniem osteoporozy. Złamania kręgów to najpoważniejsza, obok złamań biodra, konsekwencja osteoporozy. Istotna różnica wobec złamań biodra to fakt, iż w przybliżeniu połowa złamań kręgów pozostaje niema klinicznie. Stąd potrzeba wykonywania badań densytometrycznych u pacjentów, u których zostaną one wykryte. Wyniki badania należy także interpretować odwrotnie: gdy wykryjemy osteoporozę w badaniu densytometrycznym, powinniśmy wykonać badanie radiologiczne bądź morfometrię kręgosłupa w celu ujawnienia ewentualnego złamania kręgu. Takie dane w istotny sposób modyfikują postępowanie lecznicze, prowadząc do zmniejszenia ryzyka kolejnych złamań.