Medycyna sportowa
Kolano skoczka – problem siatkarzy i osób aktywnych ruchowo
Dr n.k.f. Ryszard Biernat
Przewlekłe tendinopatie stanowią poważny problem w praktyce klinicznej dla ortopedów pracujących w sporcie, fizjoterapeutów oraz innych osób zaangażowanych w ochronę zdrowia sportowców i aktywnych ruchowo pacjentów. Brakuje jednoznacznych wskazówek i wytycznych dla specjalistów co do sposobu leczenia tych nie do końca zrozumiałych urazów (Abat 2017).
Celem tego artykułu jest zaprezentowanie aktualnego stanu wiedzy na temat tendinopatii więzadła rzepki (PT) oraz przedstawienie sposobów leczenia.
Stan wiedzy
Pomimo adaptacyjnych możliwości fizjologicznych więzadeł do różnych obciążeń (Landberg 2007) tendinopatie stanowią znaczny problem kliniczny i ich odsetek nieustannie wzrasta (Maffulli 2003). Przewlekłe urazy ścięgien obecnie stanowią ok. 50 proc. wszystkich urazów związanych ze sportem (Andarawis 2015). Obecnie nie ma wątpliwości, że w PT występują zmiany zwyrodnieniowe bez stanu zapalnego w samym więzadle (Hamilton 2004, Khan 2000, Maganaris 2004, Ohlberg 2004, Peers 2005, Sharma 2005).
Występujące zmiany zwyrodnieniowe są związane z aktywnością sportową, a częstość ich występowania wzrasta z wiekiem. Osoby powyżej 25. r.ż., u których następuje obniżenie wytrzymałości więzadła na zerwanie oraz obniża się jego elastyczność, narażone są na to obrażenie (Kannus 1991).
Przewlekłe zmiany zwyrodnieniowe w więzadle rzepki prowadzą do osłabienia wytrzymałości więzadła, co w konsekwencji może spowodować jego zerwanie (McMahon 2007).
Chorzy ze zmianami zwyrodnieniowymi w więzadle rzepki najczęściej skarżą się na ból umiejscowiony w obrębie stawu kolanowego. Ból ten wzrasta podczas ruchów stawu kolanowego. Jego umiejscowienie najczęściej występuje w bliższym przyczepie więzadła rzepki, tuż pod szczytem rzepki (Haraldsson 2005, Kongsgaard 2007). Nietypowym miejscem lokalizacji zmian zwyrodnieniowych w więzadle rzepki jest okolica dalszego przyczepu więzadła rzepki. Wydaje się, że ta forma tzw. kolana skoczka jest kontuzją bardziej oporną na leczenie zachowawcze (Sarimo 2007).
Podziękowanie i Powitanie
Prof. Krzysztof Klukowski od zawsze współtworzył, inspirował, korygował Program Edukacyjny – Medycyna Sportowa akredytowany przez Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej (po prostu dbał o wszystko!). Teraz jednak postanowił poświęcić się innym wyzwaniom, a miejsce kierownika naukowego przekazał prof. Bartoszowi Molikowi. Witamy Go w zespole miesięcznika „Medical Tribune” i dziękujemy za deklarację współpracy.
Prof. Klukowskiemu dziękujemy, że publikacjom w dziale Medycyna Sportowa zapewnił tak wysoki poziom.
Iwona Konarska, redaktor naczelna „Medical Tribune”
Ból wynikający z PT może powracać kilka lub nawet kilkanaście razy w ciągu kariery zawodniczej. Wykazano, że osoba z PT często ma zaburzone wzorce ruchowe, dążąc do odciążenia kończyny. Zmniejszenie siły mięśniowej i zaburzenia czynnościowe najczę...
