Można by ich nazwać pacjentami po przejściach. Leczą się od miesięcy, czasem lat. Wędrują od specjalisty do specjalisty. Gdzieś na początku tej drogi postawiono im diagnozę, potem ją zweryfikowano, wreszcie wrócono do pierwotnej. Bywa różnie. A samopoczucie pacjenta przez ten czas przypomina sinusoidę: lepiej, gorzej. Wreszcie jest tylko gorzej. I wtedy pacjent trafia na autorytet w swojej dziedzinie, który stawia nową diagnozę. Namówiliśmy takich specjalistów, by opowiedzieli, w jaki sposób doszli do prawidłowego rozpoznania. Powstały historie nie tylko medyczne, lecz również pełne emocji, jak zwykle, gdy cierpienie miesza się z nadzieją.

Zawroty głowy są częstym i sprawiającym problemy diagnostyczne objawem, z którym pacjent zgłasza się do lekarza rodzinnego. W takim przypadku podstawowe znaczenie ma dobrze zebrany wywiad. Jednak pacjenci zazwyczaj nie mówią o tym, co ważne, a przedstawiają pewną wersję prawdy o sobie, o swoich dolegliwościach. Zadaniem lekarza jest ustalenie tego, co jest naprawdę ważne. To niełatwe, zwłaszcza gdy mamy na to zaledwie kilka minut.

Pamiętajmy, że rozmowa z pacjentem jest sztuką, podobnie jak umiejętność widzenia pewnych rzeczy, które mogą się wydawać błahe, a w rzeczywistości są kluczem do postawienia prawidłowego rozpoznania. Należy zwrócić uwagę na dodatkowy problemem, jakim są przedstawiane przez pacjentów liczne badania diagnostyczne, nie zawsze ukierunkowane, stanowiące „spam”.