Portret pacjentki, która się do mnie zgłosiła

Pacjentka w pierwszej ciąży, 35 lat, zgłosiła się do Kliniki Położnictwa GUMed, zgodnie z terminem, z powodu rozpoczętego porodu. Z chorób współistniejących – cukrzyca ciężarnych wyregulowana na diecie. Wywiad rodzinny negatywny.

Poród odbył się drogami natury, fizjologicznie z nacięciem i szyciem krocza. Kobieta urodziła noworodka o masie 3500 g. Po porodzie czuła się dobrze.

W trzeciej dobie połogu nagle pojawił się silny ból po prawej stronie podbrzusza. Ból utrzymywał się szczególnie przy próbie chodzenia i nie ustępował po lekach przeciwbólowych (paracetamol, ibuprofen). Pacjentka nie zgłaszała problemów z wypróżnianiem. W badaniu palpacyjnym piersi były twarde i bolesne. Dno macicy badano na wysokości P/2 – nieco tkliwe. Nad dnem macicy był wyczuwalny opór. Krocze goiło się prawidłowo. Odchody z macicy były surowiczo-krwiste, w prawidłowej ilości. Brzuch miękki, tkliwy, słabo zaznaczone objawy otrzewnowe po prawej stronie. Zlecono wykonanie badania ultrasonograficznego jamy brzusznej i ocenę stężenia elektrolitów. Podwyższone wykładniki stanu zapalnego (CRP 32 mg/L). Pozostałe wyniki laboratoryjne były niejednoznaczne, o odchyleniach typowych dla połogu.

Wykonano USG, które uwidoczniło zmianę ok. 6 cm mogącą odpowiadać skręconej szypule jajnika prawego lub krwiakowi. Zlecono wykonanie stężenia elektrolitów, fibrynogenu (6500 g/L) i D-dimerów (4000 g/L). Nieco podwyższone parametry wykrzepiania w połogu nie powinny być powodem do niepokoju.

Ból cały czas był silny, nie ustępował po lekach przeciwbólowych. Pacjentka skarżyła się na trudności z wypróżnianiem. Podjęto decyzję o konsultacji chirurgicznej. Specjalista wykluczył zapalenie wyrostka robaczkowego i inne możliwe patologie chirurgiczne w obrębie jamy brzusznej.