Powstawanie zakrzepu oraz procesy aktywacji układu płytek krwi są istotnymi, uznanymi czynnikami sprawczymi udarów niedokrwiennych mózgu. Rola prewencyjna terapii przeciwpłytkowej oraz antykoagulacyjnej ma ustaloną pozycję terapeutyczną, przede wszystkim w prewencji wtórnej. Jednak właściwości koagulologiczne i reologiczne krwinek są dość skomplikowane, nie jest oczywiste, czy różne rodzaje udarów niedokrwiennych mają istotny związek z konkretnymi cechami poszczególnych typów krwinek.

Rozwiązania tych problemów badawczych podjęło się szacowne konsorcjum ośrodków badawczych pod kierunkiem oddziału klinicznego Uniwersytetu Cambridge w Anglii. Badacze przeanalizowali dane statystyczne z 27 opublikowanych badań genetycznych, które obejmowały 375 tys. osób, i uzyskali dane genetyczne wśród pacjentów z udarem od konsorcjum MEGASTROKE dotyczące 67 tys. osób z udarem.