Leczenie uzupełniające u pacjentek z rakiem piersi poprawia czas przeżycia związany z rakiem, ale jednocześnie może powodować działania niepożądane. Jednym z zagrażających życiu zdarzeń jest toksyczność, która może wystąpić natychmiast lub po długim czasie od zakończenia terapii.

Długoterminowe monitorowanie czynności serca u osób, które zakończyły leczenie onkologiczne, budzi kontrowersje. Wytyczne National Comprehensive Cancer Network (NCCN) sugerują, że badania w kierunku zastoinowej niewydolności serca należy przeprowadzić w ciągu roku po zakończeniu leczenia antracyklinami. Wytyczne Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ASCO) wskazują również, że echokardiografię należy wykonać 6-12 miesięcy po leczeniu przeciwnowotworowym u bezobjawowych osób wysokiego ryzyka. Natomiast wytyczne Europejskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ESMO), Kanadyjskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz Amerykańskie Towarzystwo Echokardiografii proponują długoterminowe monitorowanie czynności serca u osób po zakończonym leczeniu z powodu raka piersi.

W prezentowanym badaniu oceniano częstość występowania i czynniki ryzyka późnej zastoinowej niewydolności serca u pacjentek z rakiem piersi w czasie ponad dwóch lat od rozpoznania choroby w porównaniu z ogólną populacją.