Wytyczne

Choroba refluksowa przełyku – wsparcie dietetyczne w terapii

W artykule przedstawiono charakterystykę choroby refluksowej przełyku. Ponieważ nie istnieje jedna, konkretna dieta przeznaczona dla omawianej grupy chorych, ważne jest, aby zakres modyfikacji dietetycznych dostosować indywidualnie do danego pacjenta

Choroba refluksowa przełyku (GERD – gastroesophageal reflux disease) to schorzenie, którego przyczyną jest patologiczne zarzucanie treści pokarmowej z żołądka do przełyku, czemu towarzyszą uciążliwe objawy i/lub uszkodzenie błony śluzowej, oraz w której może dochodzić do powikłań. Najczęściej charakteryzuje się palącym bólem w klatce piersiowej w środkowej części mostka, nudnościami, zwracaniem płynów lub pokarmów, bądź rozwojem zapalenia przełyku, które prowadzi niekiedy do zaburzeń połykania. Objawy te mogą się nasilać podczas leżenia na wznak i przy pochylaniu, zwłaszcza po posiłkach. Ponadto u chorych zdarza się występowanie objawów pozaprzełykowych, takich jak przewlekłe zapalenie gardła i krtani, chrypka, zmiana barwy głosu, kaszel, świszczący oddech.

Wydolność bariery żołądkowo-przełykowej jest zależna od funkcjonowania dolnego zwieracza przełyku (LES – lower esophageal sphincter). Jego napięcie zależy nie tylko od czynników nerwowych, ale również hormonalnych i parakrynnych. Unerwienie LES zapewnia splot mięśniówki jelitowej, który zawiera zarówno pobudzające, jak i hamujące komponenty neuronalne. Neurony pobudzające są kontrolowane przez acetylocholinę i substancję P, podczas gdy neurony hamujące wykorzystują wazoaktywny peptyd jelitowy (VIP – vasoactive intestinal peptide) i tlenek azotu. Uwalnianie stymulantów neurohormonalnych jest uzależnione od przyjmowania pokarmu drogą doustną i zmienia się w zależności od gęstości energetycznej oraz składu chemicznego spożywanego pokarmu.

Przerwanie bariery żołądkowo-przełykowej występuje za każdym razem, gdy dochodzi do przejściowej relaksacji LES, umożliwiającej uwolnienie nadmiaru gazu zgromadzonego w żołądku. Relaksacje takie mogą występować po spożyciu pokarmów lub na skutek połykania powietrza prowadzących do zwiększania ilości gazów w żołądku. Mogą się również nasilać w sytuacji wzmożonej motoryki żołądka.

U osób zdrowych występują epizody przemieszczania się treści pokarmowej z żołądka do przełyku (refluks fizjologiczny), zwłaszcza po spożyciu bardzo obfitych lub bardzo tłustych posiłków, a także po wypiciu napojów alkoholowych (przede wszystkim wina). Nie prowadzą one jednak do wystąpienia dolegliwości i zmian zapalnych w przełyku. Czynnikami, które chronią przełyk przed uszkodzeniem, są (poza prawidłową funkcją LES) dynamika oczyszczania przełyku, wytwarzanie śliny, ukrwienie błony śluzowej przełyku oraz właściwy przebieg opróżniania żołądka.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Przyczyny choroby i możliwości terapeutyczne

Etiologia choroby refluksowej jest wieloczynnikowa i składają się na nią: predyspozycja genetyczna, wiek oraz czynniki środowiskowe. Do tych ostatnich należą takie elementy [...]

Dieta a ryzyko rozwoju choroby refluksowej przełyku

Dieta (czynnik środowiskowy) odgrywa ważną rolę w występowaniu zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Istotny jest nie tylko jej skład, ale również zachowania związane ze spożywaniem [...]

Dieta wskazana dla osób z chorobą refluksową przełyku

Modyfikacje dietetyczne są powszechnie zalecane w terapii pacjentów z chorobą refluksową przełyku. Zależność pomiędzy poszczególnymi pokarmami i zachowaniami żywieniowymi a nasileniem objawów chorobowych przedstawiono w tabeli [...]

Podsumowanie

Ogólne zalecenia dotyczące zmiany stylu życia, nawyków żywieniowych oraz wyboru produktów i potraw powinny być przekazane każdemu choremu z chorobą refluksową. Ponieważ nie [...]

Do góry