Już jutro, weź udział w VI edycji bezpłatnego kongresu VMS Interna 2025! Sprawdź program >
Tabela 2. Leczenie malarii wywołanej przez wszystkie Plasmodium spp. inne niż P. falciparum |
||
Lek |
Dawka |
Komentarz |
Fosforan lub siarczan chlorochiny (tabletki zawierające 150 mg substancji czynnej) |
Dawka nasycająca 600 mg, po 6 h 300 mg, następnie 300 mg/24 h przez kolejne 2 dni (łącznie 10 tabl.) |
Rzadko stwierdza się oporność na chlorochinę, w takich przypadkach zaleca się podanie preparatu atowakwon + proguanil, chininy z doksycykliną lub meflochiny |
Prymachina – jako kontynuacja leczenia w przypadku zakażenia P. ovale |
15 mg/24 h przez 14 dni |
Nie jest podawana przy niedoborze G6PD (w przypadku łagodnego niedoboru G6PD może być stosowana w dawce 45 mg/tydzień przez 6 tygodni, ze zwróceniem uwagi na objawy hemolizy) |
Prymachina w zwiększonych dawkach – jako kontynuacja leczenia w przypadku zakażenia P. vivax |
30 mg/24 h przez 14 dni |
Nie jest stosowana w ciąży |
G6PD (glucose-6-phosphate dehydrogenase) – dehydrogenaza glukozo-6-fosforanowa
Malaria spowodowana przez P. falciparum (malaria złośliwa [tropikalna])
Łagodna postać malarii złośliwej
Zakres stosowanej terapii jest uzależniony od kosztów oraz lokalnych zaleceń obowiązujących w praktyce klinicznej (tab. 3).
Tabela 3. Leczenie łagodnej postaci malarii wywołanej przez P. falciparum |
||
Lek |
Dawka |
Komentarz |
Siarczan chininy |
10 mg (chininy w postaci soli)/kg (zwykle 600 mg) co 8 h przez 3-7 dni (w praktyce lek podaje się do momentu całkowitego wyeliminowania pierwotniaków, do czasu gdy ujemny wynik badania utrzymuje się przez 24 h) |
Prawie u wszystkich pacjentów występują objawy zatrucia chininą (cinchonism) – dzwonienie w uszach, głuchota, nudności, wymioty itp., szczególnie przy współistniejącym uszkodzeniu wątroby lub nerek. Dlatego w przypadku zmniejszania się parazytemii należy zredukować dawkowanie leku do 2 razy dziennie |
Następnie: Doksycyklina lub Klindamycyna |
D: 200 mg/24 h przez 7 dni K: 3 × 450 mg/24 h doustnie przez 7 dni |
D: Niestosowana u dzieci i kobiet w ciąży K: W odpowiednich dawkach może być stosowana u dzieci i kobiet w ciąży |
Atowakwon + proguanil |
4 tabl./24 h przez 3 dni (1 tabl. zawiera 250 mg atowakwonu i 100 mg proguanilu) |
Lepiej tolerowany niż chinina Działania niepożądane dotyczą głównie przewodu pokarmowego Zgłoszono kilka przypadków oporności na lek |
Artemeter + lumefantryna |
Dla osób z masą ciała >35 kg 4 tabl. podawane w 8., 24., 36. i 60. h |
Stosunkowo niewiele działań niepożądanych |
Meflochina |
750 mg jako pojedyncza dawka, powtórzona po 6 h |
Przeciwwskazana we wczesnej ciąży i u pacjentów z wywiadem w kierunku zaburzeń neurologicznych i schorzeń psychicznych |
Coraz częściej stosuje się preparaty złożone, takie jak atowakwon z proguanilem i artemeter z lumefantryną, które są lepiej tolerowane niż chinina. Oprócz tych leków zalecana jest również meflochina. Podanie chininy wymaga kontynuacji leczenia innym lekiem (np. doksycykliną) w celu zapobiegnięcia nawrotowi choroby.
Ciężka postać malarii złośliwej
Ciężka postać malarii złośliwej jest stanem wymagającym pilnego, intensywnego leczenia. Pacjenci powinni być przekazani do specjalistycznego ośrodka o najwyższym możliwym stopniu referencyjności (np. na oddział intensywnego nadzoru lub oddział intensywnej terapii). Na pierwszym etapie postępowania powinno się oznaczyć stężenie glukozy i mleczanów we krwi, wykonać gazometrię krwi tętniczej, koagulogram, a także pobrać krew na krzyżówkę. Szczególną uwagę należy zwrócić na bilans płynów, ponieważ zarówno odwodnienie, jak i przewodnienie mogą wynikać z choroby podstawowej lub zastosowanego leczenia.
Artezunat
Artezunat jest skutecznym lekiem przeciwmalarycznym, wygodnym do podawania dożylnego, zalecanym w ciężkich przypadkach malarii spowodowanej P. falciparum (tab. 4).
Tabela 4. Schematy leczenia ciężkiej postaci malarii wywołanej przez P. falciparum |
||
Lek |
Dawka |
Komentarz |
Artezunat |
2,4 mg/kg i.v., następnie 2,4 mg/kg po 12 i 24 h, a potem bolus 2,4 mg/kg/24 h do momentu całkowitej eliminacji pierwotniaków. Jako kontynuację leczenia podaje się doksycyklinę, klindamycynę, atowakwon + proguanil lub artemeter + lumefantrynę – zgodnie ze schematem zalecanym w przypadku łagodnej malarii wywołanej przez P. falciparum (tab. 3) |
Jako substancja rozpuszczalna w wodzie może być podawany dożylnie Wymaga łączenia z innym lekiem, ponieważ często występują nawroty choroby |
Dihydrochlorek chininy (szybka dawka nasycająca) |
7 mg (chininy w postaci soli)/kg w pompie infuzyjnej przez 30 min., następnie niezwłocznie 10 mg/kg przez 4 h w 5% glukozie co 8 h do czasu spadku parazytemii do <1% i możliwości podawania leków drogą doustną, wtedy należy podawać siarczan chininy 3 × 600 mg/24 h do momentu całkowitej eliminacji pierwotniaków z krwi. Jako kontynuację leczenia podaje się doksycyklinę, klindamycynę, atowakwon + proguanil lub artemeter + lumefantrynę – zgodnie ze schematem zalecanym w przypadku łagodnej malarii wywołanej przez P. falciparum (tab. 3) |
Może powodować hipoglikemię i zaburzenia rytmu serca Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku osób starszych i pacjentów obciążonych chorobą sercowo-naczyniową. Dawka nasycająca nie powinna być podawana pacjentom, którzy w ciągu ostatnich 24 h otrzymali chininę, chinidynę lub meflochinę |
Glukonian chinidyny (wlew ciągły) |
10 mg (glukonianu chinidyny)/kg (odpowiada to 6,25 mg/kg substancji czynnej) we wlewie ciągłym przez ok. 2 h, następnie ciągły wlew 0,02 mg glukonianu chinidyny/kg/min (0,0125 mg substancji czynnej – chinidyny/kg/min) do momentu zmniejszenia parazytemii <1% i możliwości podawania leków drogą doustną, wtedy należy podawać siarczan chininy 3 × 600 mg/24 h do momentu całkowitej eliminacji pierwotniaków z krwi. Jako kontynuację leczenia podaje się doksycyklinę, klindamycynę, atowakwon + proguanil lub artemeter + lumefantrynę – zgodnie ze schematem zalecanym w przypadku łagodnej malarii wywołanej przez P. falciparum (tab. 3) |
Alternatywnym lekiem jest chinina, ale artezunat ma nad nią znaczną przewagę, ponieważ jest bardziej skuteczny i mniej toksyczny. W dużych randomizowanych badaniach klinicznych leczenie artezunatem spowodowało zmniejszenie śmiertelności o 35% w populacji osób dorosłych i dzieci w Azji17 oraz o 23% wśród dzieci w Afryce.18 Lek ten nie jest jeszcze wytwarzany zgodnie z zasadami dobrej praktyki produkcyjnej (GMP – good manufacturing practice) i dlatego nie otrzymał pozwolenia na wprowadzenie go na rynek w Europie ani nie został zarejestrowany przez Food and Drug Administration.
Artezunat może być stosowany w określonych, indywidualnych przypadkach (przepisywany dla konkretnego pacjenta) na terenie Wielkiej Brytanii lub poprzez zgłoszenie programu badania nowego produktu leczniczego do amerykańskiego Centers for Disease Control and Prevention.19
Przetaczanie krwi i transfuzja wymienna
Przetoczenie krwi może przynieść korzyści u pacjentów z niewydolnością oddechową i kwasicą metaboliczną. Hiperparazytemia przebiegająca z powikłaniami może być leczona w specjalistycznych ośrodkach za pomocą transfuzji wymiennej krwi.20 Wykorzystanie tej metody budzi kontrowersje, ale powinno być bezwzględnie rozważane u wszystkich pacjentów z parazytemią przekraczającą 30%, a także w przypadku mniejszej parazytemii, jeżeli mamy do czynienia z powikłaniami malarii o ciężkim przebiegu, innymi chorobami współistniejącymi, pacjentem w starszym wieku lub kobietą w ciąży.21
Leczenie wspomagające
Dużą rolę odgrywa odpowiednia podaż płynów, ale należy unikać przewodnienia. Konieczne jest rozważenie wskazań do wdrożenia wentylacji w trybie planowym, szczególnie w przypadku wystąpienia ciężkiej kwasicy, stwierdzenia cech podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego lub niewydolności oddechowej. Może być również wymagana hemodializa lub hemofiltracja. Nadkażenie bakteryjne jest częstym powikłaniem malarii i należy je brać pod uwagę oraz leczyć empirycznie za pomocą antybiotyków o szerokim spektrum działania (np. cefalosporyn III generacji).
Wnioski
U każdego gorączkującego pacjenta, który podróżował do obszarów endemicznego występowania malarii, należy uwzględnić tę chorobę w diagnostyce różnicowej. Aby uniknąć ciężkich objawów malarii złośliwej, należy szybko ustalić właściwe rozpoznanie. Zastosowanie pochodnych artemisininu, zwłaszcza artezunatu podawanego dożylnie, może radykalnie zmniejszyć śmiertelność w przebiegu ciężkiej i zagrażającej życiu malarii złośliwej.