Najczęstsze błędy

Najczęstsze błędy w diagnostyce i leczeniu niedokrwistości makrocytarnej

prof. dr hab. n. med. Piotr Smolewski, lek. Magdalena Witkowska

Zakład Hematologii Doświadczalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Adres do korespondencji: prof. dr hab. n. med. Piotr Smolewski, Zakład Hematologii Doświadczalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, WSS. im. M. Kopernika, ul. Ciołkowskiego 2, 93-510 Łódź. E-mail: piotr.smolewski@umed.lodz.pl

Niedokrwistość jest patologią, która bardzo często ujawnia się w wynikach rutynowych badań kontrolnych. Jest stwierdzana przez lekarzy wszystkich specjalności, co nadaje jej interdyscyplinarny charakter. Patogeneza tego stanu może być bardzo różnorodna. Niezmiernie istotne jest odkrycie mechanizmu prowadzącego do niedokrwistości.

Po ustaleniu prawidłowego rozpoznania leczenie niedokrwistości jest łatwe i skuteczne u większości chorych. Natomiast niewłaściwa diagnoza może prowadzić do bardzo groźnych następstw. Wiedza na temat postępowania z pacjentami, u których rozpoznano niedokrwistość, jest niezwykle istotna, ponieważ patologia ta może wystąpić u każdego z nas. W niniejszym artykule pragniemy zaprezentować najczęstsze błędy, z którymi spotykamy się podczas codziennej praktyki.

Błąd 1

Do poradni hematologicznej zgłosił się pacjent z niedokrwistością megaloblastyczną i niewielkiego stopnia małopłytkowością w celu dalszej diagnostyki. W wywiadzie podał stopniowo narastające osłabienie od kilku miesięcy. Po wykonaniu serii badań dodatkowych, w tym biopsji szpiku kostnego, rozpoznano niedokrwistość Addisona-Biermera (niedokrwistość złośliwą). Włączono leczenie witaminą B12, uzyskując poprawę stanu klinicznego i normalizację parametrów morfologii krwi obwodowej. W wytycznych dla lekarza POZ zalecono kontynuację leczenia substytucyjnego z uwzględnieniem częstości podań oraz dawkowania. Po 3 latach chory ponownie zgłosił się do poradni hematologicznej z objawami nietolerancji wysiłku fizycznego i dusznością. W morfologii stwierdzono nawrót niedokrwistości makrocytarnej znacznego stopnia. Podczas rozmowy pacjent przyznał, że ostatni raz witaminę B12 przyjął 2 lata temu.

Błędne myślenie

Pacjent, u którego znormalizowały się wyniki morfologii krwi i całkowicie ustąpiły objawy kliniczne, jest traktowany jak osoba zdrowa. Nie wymaga on dalszego leczenia substytucyjnego i monitorowania.

Błąd

Przerwanie przyjmowania preparatów zawierających witaminę B12.

Skutek

Nawrót niedokrwistości i objawów klinicznych z nią związanych po 2 latach.

Komentarz

W niedokrwistości Addisona-Biermera podawanie preparatów zawierających witaminę B12 należy stosować systematycznie do końca życia. Przerwanie terapii, pozornie usprawiedliwione dobrymi wynikami morfologii krwi, zawsze prowadzi do nawrotu niedokrwi...

Błąd 2

Kobieta, 55 lat, trafiła do szpitala rejonowego na oddział chorób wewnętrznych ze stężeniem hemoglobiny (Hb) 6,8 g/dl stwierdzonym podczas rutynowych badań kontrolnych. Pacjentka nie zgłaszała żadnych objawów związanych z wykrytą przypadkowo niedo...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Błąd 3

Z omówionym w tym paragrafie błędem spotykamy się w codziennej praktyce bardzo często. Do kliniki hematologii dzwoni lekarz POZ z prośbą o pilną konsultację. Jest bardzo [...]

Błąd 4

Do izby przyjęć zgłosiła się 50-letnia kobieta cierpiąca na przewlekłe zaparcia i bóle brzucha, które nasiliły się ok. 2 tygodni wcześniej. W badaniu [...]

Błąd 5

Kolejnym przykładem, który chcemy przytoczyć, jest przypadek 8-miesięcznego dziecka ze znacznym niedoborem masy ciała i wykrytą niedokrwistością makrocytarną w kontrolnej morfologii krwi obwodowej. [...]

Błąd 6

Podczas diagnozowania i leczenia pacjentów z niedokrwistością Addisona-Biermera lekarze POZ często zapominają o rozważeniu wykonania gastroskopii. To badanie w tej grupie chorych jest niesłychanie istotne. [...]

Błąd 7

Rozpoznanie niedokrwistości Addisona-Biermera ustala się głównie na podstawie obrazu klinicznego pacjenta oraz zmniejszonego stężenia witaminy B12 w osoczu. Pomocniczo można oznaczyć stężenie [...]
Do góry