Farmakoterapia
Leki neurotoksyczne
dr hab. n. med. Ewa Bałkowiec-Iskra
prof. dr hab. n. med. Dagmara Mirowska-Guzel
Działanie neurotoksyczne definiowane jest jako wystąpienie zmian strukturalnych lub zaburzeń czynnościowych w wyniku ekspozycji na czynnik biologiczny, chemiczny lub fizyczny.1
Zmiany strukturalne w budowie układu nerwowego mogą wystąpić w przypadku, gdy substancja neurotoksyczna stosowana była w okresie wzrostu, zwykle dotyczy to okresu prenatalnego. Zmiany czynnościowe mogą wystąpić w każdym okresie życia. Działanie neurotoksyczne może być działaniem niepożądanym wielu leków i skutkować m.in. łagodnymi zaburzeniami czynności układu nerwowego, objawiającymi się np. jako bóle i zawroty głowy. Częstym działaniem niepożądanym leków stosowanych w chorobach nowotworowych jest neuropatia obwodowa.
CELE ARTYKUŁU
Po przeczytaniu artykułu Czytelnik powinien:
• wymienić najczęściej stosowane leki neurotoksyczne
• omówić strategię zapobiegania powikłaniom przy stosowaniu leków neurotoksycznych
• rozpoznać przypadki podczas stosowania leków neurotoksycznych wymagające pilnej konsultacji innych specjalistów
Działania zaburzające funkcjonowanie układu nerwowego mogą być obserwowane w trakcie terapii wieloma lekami. Zazwyczaj są to łagodne, najczęściej przemijające działania niepożądane, niewymagające interwencji lekarza specjalisty. Kryterium, które decyduje o konieczności zmniejszenia dawki lub zrezygnowania z leczenia w wyniku wystąpienia działania niepożądanego, jest jego nasilenie oraz stosunek korzyści z leczenia do straty wywołanej działaniem niepożądanym. W wielu przypadkach działanie neurotoksyczne jest objawem pośrednim, wywołanym np. zaburzeniami elektrolitowymi, które mogą powodować m.in. wystąpienie drgawek. Najistotniejsze klinicznie przykłady działań neurotoksycznych popularnie stosowanych leków zestawiono w tabeli 1.
Leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego
Neurotoksyczność tych leków jest najczęściej ich pośrednim działaniem niepożądanym. Przykładami takich działań mogą być senność, splątanie, upadki czy zaburzenia widzenia w przebiegu leczenia β-adrenolitykami. Objawy te są konsekwencją zmniejszenia przepływu mózgowego w wyniku bradykardii. Podobnie u pacjentów stosujących leki moczopędne na skutek zaburzeń elektrolitowych mogą wystąpić zaburzenia świadomości (hiponatremia), okresowe niedowłady (hiponatremia, hipokaliemia, hiperkaliemia), bóle i kurcze mięśni oraz drgawki (hipomagnezemia). Diuretyki pętlowe mogą powodować zależne od dawki działanie ototoksyczne (zarówno odwracalne, jak i nieodwracalne).2