U chorych na POChP oraz astmę niewłaściwa technika inhalacji, a co za tym idzie nieodpowiednie wykorzystanie leków wziewnych, wykazują istotny związek ze złą kontrolą choroby, ryzykiem hospitalizacji, koniecznością stosowania glikokortykosteroidów podawanych doustnie, antybiotyków oraz wizyt na oddziałach pomocy doraźnej.

Wprowadzenie

Zgodnie z definicją Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc (PTChP) przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to powszechna, przewlekła choroba poddająca się profilaktyce i leczeniu. Cechuje się utrwalonym ograniczeniem przepływu powietrza przez dolne drogi oddechowe, które zazwyczaj postępuje i jest związane z nadmierną reakcją zapalną w oskrzelach i płucach w odpowiedzi na szkodliwe działanie gazów i pyłów, w Polsce najczęściej dymu tytoniowego. Zaostrzenia i choroby współistniejące wpływają na przebieg POChP u poszczególnych chorych.¹ W świetle prezentowanego artykułu najistotniejsze są 2 elementy tej definicji – możliwość leczenia POChP oraz ograniczenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe, czyli skurcz oskrzeli, co sugeruje wskazania do zastosowania leków rozszerzających oskrzela.² Warto również przypomnieć kilka podstawowych informacji na temat epidemiologii POChP. Ustalenie dokładnej częstości POChP jest trudne ze względu na różne metody badania, wiek badanej grupy oraz reprezentatywność wyników dla danej populacji. Autorzy jednej z nowszych metaanaliz, w której uwzględniono dane pochodzące z 28 krajów, ocenili częstość występowania POChP u osób ≥40 r.ż. na 9-10%.³ Dane dotyczące Polski są bardzo rozbieżne. Według grupy ekspertów PTChP to zakres 10-26%.¹ Dane epidemiologiczne to niejedyna przyczyna, dla której POChP stanowi istotny problem nie tylko czysto medyczny, ale również społeczny i ekonomiczny. Według najnowszych prognoz w 2030 r. POChP będzie 4. co do częstości przyczyną zgonów na świecie, odpowiedzialną za 7,8% wszystkich zgonów oraz 7. co do częstości powodem zwiększenia liczby lat skorygowanych niesprawnością (DALY – disability adjusted life years).⁴ Opieka nad chorymi na POChP pochłania również bardzo istotną część zasobów przeznaczonych na opiekę medyczną. W krajach Unii Europejskiej to 56% kosztów związanych z chorobami układu oddechowego (około 38 mld euro), a w USA koszty bezpośrednie związane z opieką nad chorymi na POChP szacuje się na 20 mld dolarów.²

Zgodnie z zaleceniami grupy ekspertów GOLD (Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease) rozpoznanie POChP należy rozważyć u chorego zgłaszającego duszność, przewlekły kaszel lub odkrztuszanie, u którego dodatkowo stwierdza się w wywiad...