E. Leczeniem z wyboru jest podawanie metotreksatu w dużych dawkach

Wybierz zestaw prawidłowych odpowiedzi:

1. ABD, 2. BCE, 3. ADE, 4. ACE, 5. BD

Ostre śródmiąższowe zapalenie płuc, zwane również zespołem Hammana i Richa, to gwałtownie postępująca postać śródmiąższowego zapalenia płuc występująca najczęściej u osób w średnim wieku. Zazwyczaj rozpoczyna się ostro objawami grypopodobnymi: złym samopoczuciem, bólem mięśni, głowy i gardła oraz kaszlem i dusznością. W badaniu fizykalnym zwykle stwierdza się tachykardię, tachypnoe oraz sinicę i trzeszczenia nad całymi polami płucnymi. Typowymi cechami choroby w badaniach radiologicznych są postępujące rozlane zacienienia typu mlecznej szyby oraz zagęszczenia pęcherzykowe. W większości przypadków szybko dochodzi do niewydolności oddechowej wymagającej wspomagania wentylacji. Nie ma ustalonego sposobu leczenia tej jednostki chorobowej. Podejmowane są próby leczenia cyklofosfamidem, winkrystyną, azatiopryną oraz glikokortykosteroidami w dużych dawkach. Większość chorych umiera w ostrym okresie choroby, najczęściej w ciągu 6 miesięcy od zachorowania. Chorzy, którzy przeżyją ostry epizod, mogą mieć trwały ubytek czynności płuc lub całkowicie wyzdrowieć.

Konsultacja: prof. dr hab. med. Jerzy Kozielski

8. Za kryteria rozpoznania nadciśnienia tętniczego za pomocą całodobowej rejestracji ciśnienia tętniczego w warunkach ambulatoryjnych (ABPM) przyjmuje się wartości średnie powyżej:

A. 140/90 mmHg w ciągu doby

B. 135/85 mmHg w ciągu dnia

C. 125/75 mmHg w nocy

D. 130/80 mmHg w ciągu doby

E. 120/70 mmHg w nocy

Wybierz zestaw prawidłowych odpowiedzi:

1. ABC, 2. BCD, 3. BDE, 4. ABE, 5. AC

Całodobowe monitorowanie ciśnienia tętniczego wykazuje przewagę w stosunku do pomiarów tradycyjnych w zakresie zarówno rozpoznawania nadciśnienia, jak i przewidywania przyszłych epizodów sercowo-naczyniowych. Pomimo niewątpliwej przydatności klinicznej ABPM ma również pewne ograniczenia, między innymi wysoki koszt badania i niepewną powtarzalność wyników, choć większą niż w pomiarach tradycyjnych. W rezultacie stosowanie ABPM powinno być ograniczone do następujących sytuacji klinicznych: znaczne wahania ciśnienia tętniczego w pomiarach gabinetowych lub różnice pomiędzy pomiarami domowymi a gabinetowymi, nadciśnienie tętnicze u kobiet w ciąży, cukrzyca – szczególnie typu 1 oraz wikłająca ciążę, nadciśnienie tętnicze oporne na leczenie oraz ocena objawów sugerujących hipotonię lub dysfunkcję układu autonomicznego. Za prawidłowe ciśnienie tętnicze oznaczone za pomocą ABPM należy uznać wartości średnie <125-130/80 mmHg w ciągu doby oraz <130-135/85 mmHg w ciągu dnia i 120/70 mmHg w nocy .

Konsultacja: prof. dr hab. med. Zbigniew Gaciong

9. U 35-letniej szczupłej kobiety z chorobą Hashimoto, ale bez nadciśnienia tętniczego i cukrzycy typu 2 w wywiadzie rodzinnym, świeżo rozpoznana cukrzyca cechuje się kliniczną niezależnością od insuliny i obecnością przeciwciał anty-GAD. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

1. Cukrzyca typu 1

2. Cukrzyca typu 2

3. Cukrzyca LADA

4. Cukrzyca MODY