Wracając do podstaw

Ilan Gabriely, MD

James P. Leu, MD

Uriel S. Barzel, MD

Division of Endocrinology and Metabolism, Department of Medicine, Montefiore Medical Center and Albert Einstein College of Medicine, Bronx, Nowy Jork, USA
Back to Basics N Engl J Med 2008;358:1952-6
Tłum. lek. med. Piotr Jędrusik

Adres do korespondencji: dr Barzel, Montefiore Medical Group, 3400 Bainbridge Ave., Bronx, NY 10467, USA. E-mail: ubarzel@montefiore.org

W tym artykule informacje o rzeczywistym pacjencie (czcionka wytłuszczona) przedstawiono w kilku etapach doświadczonemu klinicyście, który w odpowiedzi na te dane przedstawia własny tok rozumowania (czcionka zwykła). Na końcu zamieszczono komentarz autorów.

Czterdziestojednoletnia kobieta została przywieziona przez męża do izby przyjęć z powodu występujących od 72 h takich objawów jak ból w nadbrzuszu, nudności, nawracające wymioty i zmiany w psychice. Oznaczenie wapnia we krwi dało wynik 18,9 mg/dl (4,7 mmol/l).

Tak znaczna hiperkalcemia jest internistycznym stanem zagrożenia życia. Pacjenci z ciężką hiperkalcemią są zawsze odwodnieni i początkowe leczenie powinno polegać na szybkim dożylnym podaniu fizjologicznego roztworu chlorku sodu oraz ścisłym monitorowaniu stężenia elektrolitów we krwi i czynności nerek. Dalsze postępowanie będzie zależało od przyczyny hiperkalcemii, wywiadów i wyników badań.

Mąż mówi, że cztery dni temu wrócili z wakacji w Ameryce Środkowej, gdzie pacjentka piła „sporo alkoholu”. Według niego do przedwczoraj czuła się dobrze, aż zaczęła się skarżyć na silny ból brzucha, a potem nastąpiły wielokrotne wymioty. Przed laty u pacjentki rozpoznano chorobę wrzodową i czasem skarżyła się na epizodyczne bóle brzucha. Z ich powodu stosowała zawierające węglan wapnia tabletki do żucia (Tums, GlaxoSmithKline). Od dawna skarżyła się też na przewlekły ból pleców w okolicy lędźwiowej, który zwalczała lekami przeciwbólowymi dostępnymi bez recepty. Kilka miesięcy wcześniej lekarz podstawowej opieki zdrowotnej powiedział pacjentce, że ma nieco zwiększone stężenie wapnia we krwi – 10,9 mg/dl (2,7 mmol/l).

Skontaktowano się z lekarzem rodzinnym, który poinformował, że w ostatnich oznaczeniach stężenie parathormonu (PTH) we krwi wynosiło 33,9 pg/ml (zakres wartości prawidłowych 7-53 pg/ml). Nie zlecił innych badań diagnostycznych. Zalecił Tums w razie bólu brzucha i preparat wielowitaminowy. Pacjentka miała zwyczaj wypijać codziennie 2-3 kieliszki wódki i trochę wina. W wywiadzie rodzinnym nie zgłaszała chorób przytarczyc, kamicy nerkowej ani nowotworów.

Oznaczalny PTH przy zwiększonym stężeniu wapnia we krwi może sugerować pierwotną nadczynność przytarczyc, najczęstszą przyczynę hiperkalcemii. W pierwotnej nadczynności przytarczyc tak znaczna hiperkalcemia jest jednak niezwykle rzadka, a jeśliby wystąpiła, taki przełom przytarczycowy wymagałby chirurgicznego usunięcia przytarczyc w trybie pilnym. Biorąc pod uwagę ból okolicy lędźwiowej w wywiadach, trzeba wykonać badania obrazowe w poszukiwaniu ognisk przerzutowych nowotworu złośliwego. Wskazana jest również diagnostyka w kierunku innych przyczyn hiperkalcemii, w tym nadczynności tarczycy, przedawkowania witaminy D, nowotworów i chorób ziarniniakowych.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Komentarz

Skuteczne leczenie choroby wrzodowej zastosował po raz pierwszy w 1915 r. Bertram Sippy.1 Metoda Sippy’ego polegała na spożywaniu co godzinę mleka [...]

Do góry