Sympozjum: rak piersi
Postępowanie w raku sutka – podejście interdyscyplinarne Cz. 2. Metody terapeutyczne
Sandhya Pruthi, MD
Judy C. Boughey, MD
Kathleen R. Brandt, MD
Amy C. Degnim, MD
Grace K. Dy, MD
Matthew P. Goetz, MD
Edith A. Perez, MD
Carol A. Reynolds, MD
Paula J. Schomberg, MD
James N. Ingle, MD
W skrócie
Wprowadzenie nowych metod terapii raka piersi wiąże się z poprawą wyników leczenia i lepszą opieką nad chorymi. Stało się to możliwe dzięki udoskonaleniu metod napromieniania oraz opracowaniu hormonalnego leczenia uzupełniającego. W prognozowaniu skuteczności leczenia naukowcy i klinicyści próbują wykorzystać biomarkery, natomiast w samym leczeniu – nowe punkty docelowe i leki o wybiórczym mechanizmie działania (np. trastuzumab). Dobrym przykładem jest farmakogenetyka tamoksyfenu i związana z nią indywidualizacja terapii hormonalnej. Jesteśmy świadkami szybkiego postępu w leczeniu raka piersi, w miarę kolejnych osiągnięć zmieniają się standardy leczenia, a umieralność z powodu tej choroby ciągle się zmniejsza. Celem tego artykułu jest zapoznanie lekarzy opiekujących się na co dzień chorymi na raka piersi z najnowszymi zasadami postępowania interdyscyplinarnego.
W pierwszej części artykułu omówiliśmy zasady interdyscyplinarnej prewencji i diagnostyki raka sutka. Zespół specjalistów opiekujących się chorymi na raka sutka tworzą zazwyczaj onkolog kliniczny, radiolog, patolog, chirurg specjalizujący się w operacjach gruczołu sutkowego, radioterapeuta, genetyk i lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.1 W drugiej części chcemy dostarczyć lekarzom informacji o zasadach terapii interdyscyplinarnej.
Napromienianie całego gruczołu i częściowe napromienianie – nowe doniesienia
Zabieg oszczędzający (lumpektomia) jest standardem w leczeniu operacyjnym raka sutka we wczesnych stadiach zaawansowania. Badania randomizowane wykazały, że napromienianie piersi po takich zabiegach zmniejsza ryzyko wznowy i zwiększa prawdopodobieństwo zachowania gruczołu sutkowego.2 Gwoli ścisłości należy zauważyć, że gdy celem było zachowanie piersi, nie udało się wyodrębnić grupy pacjentek, u których można by zrezygnować z pooperacyjnego napromieniania.3 Przyjęty powszechnie w takich przypadkach w USA schemat napromieniania to dawka 45-50 Gy w ciągu 5-5,5 tyg. na cały gruczoł, a nieraz dodatkowo napromienianie loży po guzie dawką 10-15 Gy podaną w ciągu 1-1,5 tyg.3 Odsetek wznów miejscowych po takim postępowaniu waha się w granicach 6-14%, a odsetek przeżyć jest taki sam jak w przypadku pacjentek poddanych mastektomii.2,4
Niektóre kobiety zakwalifikowane do leczenia oszczędzającego ze względu na jego uciążliwość wybierały jednak mastektomię.5 W USA jedynie 43% pacjentek z rakiem sutka we wczesnych stadiach jest poddawanych leczeniu oszczędzającemu, a spośród nich 1...
Standardowo po lumpektomii stosuje się napromienianie na cały gruczoł sutkowy w celu zniszczenia utajonych ognisk choroby.8 Niedawno zostały przedstawione techniki częściowego napromieniania gruczołu (PBI – partial breast irradiation), które ogran...