W SKRÓCIE

Choroby układu sercowo-naczyniowego są ważną przyczyną zgonów i powikłań u pacjentów z cukrzycą. Uważa się, że cukrzyca obarczona jest takim samym ryzykiem powikłań naczyniowych jak choroba wieńcowa. U chorych z cukrzycą typu 2 podstawowym czynnikiem sprzyjającym rozwojowi miażdżycy jest profil lipidowy, który charakteryzuje się podwyższonymi stężeniami triglicerydów, niskimi stężeniami cholesterolu HDL i zwiększeniem ilości małych gęstych cząsteczek LDL. Agresywne leczenie statynami zmniejsza częstość powikłań sercowo-naczyniowych u chorych na cukrzycę, co potwierdzono w badaniach dotyczących prewencji pierwotnej i wtórnej. Najnowsze wytyczne zalecają zmniejszenie stężenia LDL poniżej 100 mg/dl u wszystkich chorych na cukrzycę niezależnie od wyjściowych stężeń lipidów. Dalsze obniżanie jego stężenia poniżej 70 mg/dl może przynieść jeszcze większe korzyści u pacjentów wysokiego ryzyka ze współistniejącą chorobą wieńcową.

Wprowadzenie

U pacjentów z cukrzycą częstymi przyczynami powikłań i zgonów są choroby sercowo-naczyniowe. Powikłania dotyczące dużych naczyń, takie jak choroba wieńcowa oraz choroby naczyń mózgowych i obwodowych, odpowiadają za ponad 70% zgonów chorych z cukrzycą typu 2.¹ Powikłania sercowo-naczyniowe u tych pacjentów zdarzają się cztery razy częściej, pojawiają się w młodszym wieku i cechuje je znacznie wyższy współczynnik zgonów.² Kluczową rolę w zwiększeniu częstości zachorowań na choroby sercowo-naczyniowe odgrywa charakterystyczna dla cukrzycy dyslipidemia. W tym artykule opisano typowy obraz dyslipidemii cukrzycowej na podstawie wyników najnowszych badań przedyskutowano sposób jej leczenia i dokonano przeglądu trwających obecnie badań klinicznych, które w przyszłości mogą mieć wpływ na postępowanie w tym klinicznie ważnym zaburzeniu.

Zaburzenia gospodarki lipidowej w cukrzycy typu 2

Typowe nieprawidłowości gospodarki lipidowej u chorych z cukrzycą obejmują umiarkowane podwyższenie stężenia triglicerydów, niskie stężenie cholesterolu HDL zwiększoną ilość małych gęstych lipoprotein o niskiej gęstości (małe gęste LDL).³ Te charakterystyczne zmiany występują jeszcze przed pojawieniem się cukrzycy i mają silny związek z opornością na insulinę.⁴ Ze względu na zwiększoną podatność na modyfikację oksydacyjną i wolniejszą eliminację z krążenia małe gęste LDL są bardziej aterogenne.⁵ U chorych z cukrzycą typu 2 stężenia cholesterolu LDL są zwykle podobne do stężeń stwierdzanych w populacji ogólnej.

Patogeneza dyslipidemii cukrzycowej