BEZPŁATNY kongres online VMS Interna 2024 już 21-23 maja! 6 sesji - Ponad 25 wykładów - Sesje Q&A | Zapisz się >
Program edukacyjny: reumatologia
Nie tylko wapń i witamina D: znaczenie innych składników odżywczych w osteoporozie
Beth Kitchin, MS, RD
Sarah L. Morgan, MD, MS, RD, CCD
W skrócie
Podstawą żywienia w profilaktyce i leczeniu osteoporozy są wapń i witamina D. Rozpoznając i lecząc osteoporozę czy osteopenię, należy jednak pamiętać również o chorobach, które wpływają na stan odżywienia, a także o innych składnikach odżywczych. Najnowsze badania potwierdzają, że wczesne rozpoznanie i leczenie jadłowstrętu psychicznego zapobiega ubytkowi masy kostnej i wzrostowi ryzyka złamania towarzyszącym tej chorobie. Kluczowe znaczenie dla ustabilizowania masy kostnej u chorych na jadłowstręt psychiczny ma przywrócenie właściwej masy ciała. Obok wapnia i witaminy D duże znaczenie mają takie składniki odżywcze, jak witamina B12 i witamina K, które – zwiększając gęstość mineralną i wpływając korzystnie na mikroarchitekturę kości – mogą zmniejszyć ryzyko złamania. Dieta bogata w owoce i warzywa dostarcza składników istotnych dla prawidłowego stanu kośćca, np. magnezu, a także przesuwa równowagę kwasowo-zasadową w kierunku zasadowym, przez co ogranicza wydalanie wapnia i zwiększa gęstość mineralną kości.
Wprowadzenie
Osteoporoza jest chorobą o wieloczynnikowym podłożu, a właściwe postępowanie terapeutyczne wymaga rozpoznania innych schorzeń, które – upośledzając stan odżywienia – przyczyniają się do zmniejszenia gęstości mineralnej kości (BMD). Zaburzenia odżywiania mają charakter psychogenny, ale ich objawem są nieprawidłowe zachowania żywieniowe, które zmieniają szlaki metaboliczne, gospodarkę hormonalną i masę ciała, prowadząc do spadku gęstości mineralnej kości i wzrostu ryzyka złamania. Wczesne rozpoznanie i leczenie psychogennych zaburzeń odżywiania, a zwłaszcza jadłowstrętu psychicznego, ma kluczowe znaczenie w zapobieganiu ubytkowi masy kostnej, który zwiększa ryzyko złamania, często już u młodych osób.
Leczenie osteoporozy powinno uwzględniać również stan odżywienia chorego i jego nawyki żywieniowe. Podstawą leczenia żywieniowego, które pozwala utrzymać prawidłowy stan kości, są wapń i witamina D, należałoby jednak zwrócić uwagę również na właściwą podaż witaminy B12 i witaminy K oraz składników odżywczych zawartych w owocach i warzywach: potasu, magnezu i witaminy C. W artykule przedstawiono wyniki najnowszych badań nad tymi zagadnieniami oraz zalecenia terapeutyczne.
Zaburzenia odżywiania a osteoporoza
Zaburzenia odżywiania u nastolatków mogą uniemożliwić uzyskanie szczytowej masy kostnej, która w dużej mierze osiągana jest właśnie w okresie dojrzewania. Mała gęstość mineralna kości nie jest typowym objawem w przypadku żarłoczności psychicznej (...