Sympozjum: gastroenterologia

Biegunka wywołana lekami

Bincy Abraham, MD

Joseph H. Sellin, MD

University of Texas Medical Branch, Galveston, USA
Drug-induced Diarrhea Current Gastroenterology Reports 2007, 9:365-372
Tłum. lek. Michał Kuzemczak

Adres do korespondencji: Bincy Abraham, MD, University of Texas Medical Branch, 301 University Boulevard, Galveston, TX 77555-0764, USA. E-mail: bpabraha@utmb.edu

W SKRÓCIE

Wiele leków wywołuje biegunkę, mechanizm jej powstawania nie został jednak w pełni wyjaśniony. Pod wpływem leków upośledzających mechanizmy kontrolujące przepuszczalność błony śluzowej, transport, perystaltykę i metabolizm jelit przewód pokarmowy może ulec dysregulacji. W tym artykule opisujemy mechanizmy, za pośrednictwem których leki wywołują biegunkę, oraz zmiany w stolcu (uwodnienie, cechy zapalenia, zawartość tłuszczu). Leczenie biegunki różni się w zależności od rodzaju zmian stolca i zazwyczaj obejmuje odstawienie leku wywołującego biegunkę. W niektórych przypadkach biegunka może ustąpić mimo kontynuacji stosowania leku lub po zastosowaniu leków przeciwbiegunkowych, takich jak difenoksylat z atropiną lub loperamid.

Wprowadzenie

Ponad 700 leków wywołuje biegunkę, stanowiącą około 7% wszystkich działań niepożądanych.1 Mechanizm jej powstawania nie został dobrze poznany. Podejrzenie w kierunku biegunki polekowej zachodzi często u pacjentów, u których pojawiła się ona krótko po rozpoczęciu przyjmowania nowego leku, przy czym dowody na potwierdzenie tego mają zazwyczaj charakter poszlakowy. Zwykle lek zostaje odstawiony, a gdy biegunka ustępuje, wiąże się ją właśnie z jego wcześniejszym stosowaniem. W takich przypadkach rzadko bada się mechanizmy będące jej przyczyną, dlatego też nasza wiedza o biegunkach polekowych jest niepełna.

Działanie przewodu pokarmowego jest regulowane przez układ parakrynny, odpornościowy, nerwowy i dokrewny, które koordynują funkcje błony śluzowej i mięśniówki przewodu pokarmowego (ryc. 1).2 Mechanizmy te obejmują regulację przepuszczalności błony śluzowej, transport w jelitach oraz ich perystaltykę i metabolizm.2 Leki, oddziałując na różne szlaki, wpływają na system regulacyjny, co prowadzi do wystąpienia biegunki.

Biegunki można podzielić na: 1) wodniste, charakteryzujące się zmianami transportu jonów, skróceniem czasu pasażu lub przyspieszeniem perystaltyki; 2) zapalne i 3) tłuszczowe. W naszym artykule w opisie mechanizmów biegunek wywołanych lekami posłużyliśmy się tą właśnie klasyfikacją. Musimy jednak pamiętać, że – tak jak w przypadku innych biegunek – proces chorobowy często ma charakter wieloczynnikowy.

Biegunka wodnista

Leki wywołujące wodnistą biegunkę są wymienione w tabeli 1.

Biegunka osmotyczna

Wśród biegunek wodnistych wyróżniamy biegunki sekrecyjne i osmotyczne. Biegunki osmotyczne mogą wystąpić na skutek celowego zastosowania danego leku i wykorzystania mechanizmu jego działania lub jako działanie niepożądane. Rozpuszczona słabo wchła...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Biegunka zapalna

Wywołane lekami biegunki zapalne należą do kilku kategorii (tab. 2). Prawdopodobnie najważniejszą jest zaburzenie flory bakteryjnej w okrężnicy oraz zapalenie okrężnicy wywołane [...]

Biegunka tłuszczowa

Biegunka tłuszczowa przebiega z utratą masy ciała i stolcami tłuszczowymi. Jest spowodowana zaburzeniami trawienia lub wchłaniania i może wystąpić podczas przyjmowania wielu leków (tab. [...]

Wnioski

Rozpoznanie etiologii biegunki wywołanej lekami opiera się na skrupulatnym wywiadzie. W ustaleniu przyczyny mogą pomóc pytania o alergię lub nietolerancję leków oraz informacje [...]

Do góry